Allereerst wil ik voorop stellen dat ik vind dat het een vrije keuze voor iedere moeder is hoe zij wil bevallen en welke voeding zij wil geven, of dat nu fles of borstvoeding is. Helaas heb ik het niet zo ervaren en waarom dat was?
Tijdens mijn eerste zwangerschap
Bij mijn eerste zwangerschap liep ik bij de reguliere verloskundigen, een praktijk met een stuk of 5 dames. Op een gegeven moment kregen we het over de bevalling en ik gaf aan dat ik graag een ruggenprik wilde. De verloskundige wuifde dit een beetje weg en zei: ‘We zien wel hoe het gaat, soms kan je prachtig op een natuurlijke wijze bevallen.’ Einde gesprek over pijnstilling. Alternatieven werden ook niet genoemd en ik durfde er eigenlijk niet meer over te beginnen. Eigenlijk voelde ik me helemaal niet prettig bij deze praktijk en bij de tweede liet ik me dan ook meteen doorverwijzen naar het ziekenhuis omdat ik de zorg daar op het einde van zwangerschap nummer 1 als veel prettiger had ervaren.
De bevalling van Depp
Toen ik bij de bevalling van Depp om een ruggenprik vroeg kreeg ik geen veroordelende blik, maar werd dat gewoon in werk gezet. Het was wel te laat dus ik kreeg hem niet. Maar, het mocht in ieder geval wel… Na de bevalling zei één van de verpleegsters alleen: ‘Heb je het toch op de natuurlijke manier gedaan, daar mag je trost op zijn hoor!’ Persoonlijk vind ik dat een kwetsende opmerking, mag je met pijnstilling niet trots zijn? Het was een verschrikking en ontzettend pijnlijk, daarom wilde ik bij de tweede graag meteen een ruggenprik.
Kolven, borstvoeding en kunstvoeding
Omdat Depp aan de dikke kant was moest hij goed gevoed worden om zijn glucose te testen en de borstvoeding was natuurlijk niet meteen voldoende. In ieder geval niet bij iedereen loopt het er zo uit.
Om ervoor te zorgen dat ik Depp naast de kunstvoeding ook borstvoeding kon geven, (dat wilde ik namelijk zelf ook graag) moest ik gaan kolven. Vanwege de hechtingen, dubbele knip en alle ellende kon ik niet eens normaal rechtop zitten. Het kolven was pijnlijk en duurde lang. Daarnaast leverde het ook niets op. We mochten naar huis maar in de dagen die erop volgde kwam ik terecht in een cyclus van voeden en kolven en ik vond het vreselijk. Een tijd heb ik geprobeerd om Depp borstvoeding te geven maar omdat hij net 10 gram teveel was afgevallen of te weinig aangekomen, moesten we bij gaan voeden met kunstvoeding. Door onzekerheid gaf ik eerst kunstvoeding en dan nog wat borstvoeding. Ik raakte het overzicht kwijt en werd er enorm onzeker van. We besloten toen te stoppen met borstvoeding, het liep toch al heel erg terug.
Na mijn tweede bevalling
Bij Joey zei ik dan ook meteen dat ik niet wilde gaan kolven. De borstvoeding kwam heel erg goed op gang. Helaas had ik na een week wel een borstontsteking en ik kan je zeggen; dat was echt een ramp. Lange tijd ging het goed maar op een gegeven moment bleef ze maar komen in de avond. Uren was ik aan het voeden maar ik wilde niet stoppen, want borstvoeding zo vertelt iedereen je, is het állerbeste voor je kind. En wie wil nou niet het állerbeste? Dan ben je geen goede moeder toch? Als je niet kiest voor het állerbeste? Joris was er op een gegeven moment klaar mee, ik was behoorlijk uit m’n doen door alles rondom het voeden en hij wilde graag helpen dus stopte ik met borstvoeding. Zo konden we meer samen doen en kreeg ik meer rust.
De druk die mij werd opgelegd
Door de druk die de verloskundigen en het consultatie bureau op je leggen kreeg ik echt het idee dat ik borstvoeding moest geven. Ook had ik het gevoel dat ik ontzettend faalde toen dat niet goed verliep. Ook dingen zoals de wereld borstvoedingsweek zijn best lastig. Waarschijnlijk is het niet de bedoeling om mij een onzeker en faal gevoel te geven, maar het is wel zo. Had ik niet meer moeten proberen? Heb ik mijn kind niet het beste gegeven? Blijkt later dat kunstvoeding toch schadelijk is? Waarom kunnen andere vrouwen het wel en ik niet? Heb ik geen doorzettingsvermogen? Zo kan ik nog wel even doorgaan hoor.
Vrije keuzes?
Nee, de druk zoals ik die zelf heb ervaren vanuit de verzorging en het consultatie bureau geven mij absoluut niet het idee dat dit vrije keuzes zijn. En als ze dat al zijn word je flink veroordeeld, zo heb ik dat in ieder geval gevoeld. Doen deze instanties het niet, dan zijn het wel andere moeders.
Jonge moeders hebben het al zwaar genoeg met alle onzekerheden en hormonen. Laten we toch aardig voor elkaar zijn en zorgen dat zij goed geïnformeerd hun eigen keuzes kunnen maken, zonder vooroordeel. Is het beste niet voor je kind dat mama ook goed in haar vel zit en haar eigen vrije keuzes mag en kan maken?
Ik heb dat ook zo ervaren wat betreft vrije keuze. Maar happy mom = happy kid. Voor mijn kind is de fles het allerbeste omdat ik daar happy van word dus mijn kind ook. Als iedereen nu doet wat zij het fijnst vinden dan zijn we allemaal blijk toch? No way dat ik ook nog borstvoeding ga geven. Prima toch? En een ieder die het wel wil, ook prima. Ik heb de fles met veel liefde gegeven.
.
Hoi Louki,
Een heel herkenbaar verhaal. Ook ik ben overgestapt naar flesvoeding omdat ik onderdoor ging aan de borstvoeding. Toen ik pakken flesvoeding in huis haalde zag ik daarop steeds in grote letters staan dat “borstvoeding het beste is voor je kindje”. Een producent zet dat er niet op eigen initiatief op, dus ik ben gaan zoeken waar dit vandaan komt. Er bestaat zoiets als een “borstvoedingscode” van de WHO en Unicef (link: . Hierin staan allerlei regels omtrent flesvoeding en borstvoeding. Onder andere dat producenten van flesvoeding deze tekst op hun verpakking moeten zetten.
Daarnaast wordt in artikel 7.1 van deze code beschreven hoe zorgverleners borstvoeding móeten promoten. Ze zijn daartoe verplicht. Zo moeten ze de “superioriteit van borstvoeding” benoemen (art. 4.2) en daarbij moeten de nadelen van flesvoeding worden benoemd.
Kortom, de informatie die ouders krijgen van zorgverleners is dus gekleurd. Positieve informatie over flesvoeding is niet toegestaan. Dat maakt dat er zo weinig goede en nuttige informatie beschikbaar is over flesvoeding. En dat vrouwen zich schamen om het feit dat ze flesvoeding geven.
Gelukkig had ik een huisarts die mij wel vertelde hoeveel ellende zij zag bij borstvoedende vrouwen en mij dringend aanraadde te stoppen met borstvoeding. Ze legde me uit dat borstvoeding inderdaad het beste is voor je kindje, maar niet heel veel beter dan flesvoeding. Al helemaal niet als je alle factoren meeweegt zoals bijvoorbeeld pijn, stress, emotionele instabiliteit, verlies van vrijheid door borstvoeding.
Als borstvoeding heel makkelijk gaat is het fijn voor moeder en kind, als het heel lastig gaat is het heel vervelend voor moeder en kind. In dat geval wegen de voordelen van borstvoeding niet op tegen de pijn / stress / ondervoeding / etc. die ermee gepaard gaan.
En wat betreft het natuurlijk bevallen: het is jammer dat we in de maatschappij zo gefocust zijn op “natuurlijk”, alsof dat altijd het beste is. Een heel naar dogma, dat ook veel schaamte en schuldgevoelens veroorzaakt.
Bedankt voor je blog en het bespreekbaar maken van dit onderwerp.