Kinderen en eten, je hoort vaak genoeg dat het een ramp kan zijn. Wat betreft het eetpatroon van mijn kinderen mag ik best tevreden zijn. Oke, er zijn dingen die ze niet lekker vinden, maar dat is logisch. Wie lust tenslotte alles? Natuurlijk zijn er ook dingen die ik gewoon niet te kanen vind. Heel plat gezegd, maar zo is het gewoon. Mijn kinderen laat ik alles eten, ook wat ik niet lust. Soms om vervolgens verbaast te staan omdat zij het heerlijk vinden, soms omdat ze het gewoon moeten proeven en soms om ze gewoon even te pakken te nemen..
Mijn kinderen eten bijna alles
Vanaf het moment dat ze de eerste hapjes mochten hebben genoten ze daar eigenlijk al van. Echte zoetekauwen zijn het niet. Waar je zou denken dat baby’s verzot raken van fruithapjes, hielden mijn drie musketiers meer van groentehapjes. Je weet wel, die stinkende doperwten en bloemkool. En nee, die maakte ik 9 van de 10 keer niet zelf. Fan van olvarit!!
Anyway, Merel is ondertussen 6 jaar, Bram 5 jaar en Emma wordt in september 2 jaar. Alle drie eten ze eigenlijk bijna alles. Eigenlijk alle soorten fruit, groente, heerlijke pasta, rijst en ga zo maar door. Als er dan één wat moeilijker is, is dat Merel. En doet ze moeilijk, dan steekt ze Bram aan. Zul je vast herkennen.. Ik ben er dan vrij snel klaar mee. Het is namelijk niet omdat ze het niet lust of niet lekker vindt, ze kent het niet. En hoe toepasselijk, wij wonen in het oosten van land… De uitspraak ‘wat een boer niet kent dat eet hij niet’, is toch wel op haar van toepassing.
Lekker hypocriet
Ik ben echt geen moeilijke eter. Niet dat ik alles lust, maar de meeste dingen eet ik zonder te klagen. Nu zijn daar een aantal uitzonderingen bij, maar ik denk dat iedereen dat wel heeft. Ik laat mijn kinderen alles eten, alles. Ook de dingen die ik niet lust.
Lekker hypocriet zul je misschien denken. Waar, maar aan de andere kant ook niet. Ik vind namelijk dat ze alles moeten proberen. Lust je het dan echt niet, dan heb je het in ieder geval geprobeerd.
Zo eet ik geen rauwe vis. Geen enkele soort. At ik eerder wel hoor. Maar doordat ik één keer zo ontzettend ziek ben geweest van rauwe, gerookte zalm, ga ik nu over de nek van een hap rauwe vis. Mijn kinderen daarentegen zijn er gek op. Ondanks dat ik het niet (meer) lust, heb ik het ze namelijk wel laten proeven.
Rijst is ook iets waar ik niet gek op ben. Ik eet het wel hoor, maar het staat hier niet wekelijks op tafel. Gevalletje vroeger te veel van gegeten denk ik.
Al het eten proeven is belangrijk
Je zult gemerkt hebben dat ik het belangrijk vind dat ze alles proberen. Dat gaat van spruitjes tot zuurkool. Ik ben namelijk van mening dat het belangrijk is om iets niet zomaar af te schrijven omdat je denkt dat het niet lekker is. Zo ben ik gek op een zuurkoolschotel, en mijn kinderen niet. Dat kan. Maar ze hebben het wel geprobeerd.
Doordat ik ze eigenlijk alles laat proeven en dan bedoel ik niet één mini hapje, lusten ze eigenlijk best veel. En dat is iets waar ik erg blij mee ben want ik ken ook kinderen die bijna niets lusten en ook niets hoeven te proeven. Ook hanteer ik het principe; wat je opschept eet je op. Ik vind het namelijk zonde om eten weg te gooien. Liever een keer extra opscheppen dan weggooien.
Laat jij je kinderen alles eten of in ieder geval proeven?
No Comments