Het leed dat zwemles heet. Boos op de badjuffrouw

Afgelopen maandag was het weer zover, Bram had zwemles en de laatste 25 minuten was er kijkles. Bij deze kijkles kun je als ouder naar je kind kijken tijdens de zwemles. Kijken hoe het gaat en je kunt natuurlijk vragen stellen aan de badjuffrouw of badmeester. Bij het vragenrondje werd ik toch eigenlijk best een beetje boos op de badjuffrouw.

Begin van de kijkles

Bram heeft zo’n 50 minuten zwemles. Eens in de acht weken is er dan kijkles. Ik heb er al een hekel aan om elke week naar dat zwembad te gaan, maar dan moet je dus ook nog 25 minuten in dat zweethok zitten. Maar, alles voor je kind he?!

Toe maar dan, natuurlijk komt mama kijken. Met een gezicht waar een professionele actrice jaloers op zou zijn neem ik plaats op het bankje. Alle kinderen zijn natuurlijk afgeleid, want papa of mama komt kijken. Zo is dat bij die van mij niet anders. Na zo’n 10 minuten zijn alle kinderen gewend en kunnen we nog zo’n 15 minuten kijken naar onze kindertjes.

Daar zat ik dan

Hoewel ik normaal met dit weer toch wel mijn ugg’s aan heb, zat ik daar met mijn gympies. Een t-shirtje met korte mouwen in plaats van een warme trui. Ik heb het erg snel koud, vandaar. Maar dan nog, zweet je je daar helemaal de pokkepleuris.

Maar alles voor je kind. Het moment dat je zijn gezichtje ziet glunderen omdat mama komt kijken doet je dat benauwde hok vergeten. Yeah right, dat geloof je zelf ook niet he? Maar goed, Bram was ontzettend blij en trots, dus daar geniet ik dan wel van.

Ontzettend zijn best deed hij. Als ik keek hoe goed hij de techniek onder de knie had en hoe snel hij aan de andere kant van het bad was, kon ik niet anders dan trots op hem zijn. Dat hij af en toe wat afgeleid is neem ik er maar bij. Maar je kunt je dan ook afvragen, welk kind van 5 jaar oud is nooit afgeleid?

Al 4 kaarten in het eerste badje

Bram zit nu bijna 4 volle kaarten in het eerste badje. Oke, niet het ‘ik moet aan water wennen badje’, want die mocht hij overslaan omdat hij voorheen aan peuterzwemmen deed. Maar toch, bijna 4 volle kaarten is 16(!) lessen, en hij moet er na nog 4 badjes. Een kaart bestaat uit 4 lessen en kost 35 euro!! Ja mensen, 35 euro. Niet erg goedkoop, al zeg ik het zelf.

”Zijn er nog vragen?”

De 25 minuten waren bijna voorbij en dus zwemles dus ook. De badjuffrouw komt uit het zwembad en schreeuwt: ” Zijn er nog vragen? ”

Dit is mijn tweede kind op zwemles, dus tegenwoordig ben ik een doorgewinterde zwembadmoeder. Terwijl de rest van de ouders nog verbaasd om zich heen kijken roep ik: JA! Ik wil even over Bram praten!

Daar komt ze aan, de badjuffrouw waar ik zelf nog bang van zou worden mocht ik er nu zwemles van hebben. Hoe streng ze tegen de kinderen doet, hoe zacht en aardig dat ze tegen mij praat. U bent de moeder van Bram? Dat klopt, antwoord ik.

Ik zou nu toch wel even willen weten hoe het er met Bram voor staat, zeg ik. Ik bedoel, hij zit hier nu al bijna 16 lessen in dit badje. Ik zie dat hij best wel een voorsprong op een groot aantal andere kinderen van het klasje heeft, waarom zit hij nog in dit badje? Zijn er dingen die hem niet lukken of is er iets anders?

Toen brak mijn klomp…

Ze vertelde me dat het eigenlijk heel goed ging met Bram. Hij had wel een afwijking naar links.. Een afwijking naar links???? Ja mevrouw, een afwijking naar links.. Maar dat komt wel goed.

Ik vraag dus nogmaals, waarom zit hij nog in dit bad dan? Om die afwijking naar links? Welk kind zwemt nu kaarsrecht? Geen van mijn kinderen in ieder geval.

Toen kwam het hoge woord er uit..

Bram kan dit niveau prima aan en we oefenen ook al dingen uit het volgende badje met hem, hij heeft daar ook al geoefend. (klopt, dat wist ik) Maar… er is nog geen plek in het volgende badje…

Waar ik normaal mijn woordje echt heb klaar staan was ik totaal verbijsterd. Eigenlijk was ik gewoon ontzettend boos op de badjuffrouw. Ik zei niet al te vriendelijk: ‘dit gaat u toch niet serieus menen he? Dit kan echt niet!! Wat een beleid! Hier ga ik dus echt niet voor betalen!!!!’

Op dat moment was Bram haar redding, want die kwam aangerend dat hij ging douchen. Waarop ze naar de volgende ouder ging.

Eigenlijk ben ik nog steeds heel erg boos. Ik was boos op de badjuffrouw, maar nu ik er even een paar dagen over heb kunnen nadenken besef ik ook wel dat zij er niet heel veel aan kan doen. Dat zal het beleid van het zwembad zijn. Maar één ding is zeker, hier is het laatste woord nog niet over gesproken.

Update:

Vandaag (21 januari 2019) had Bram zijn volgende zwemles en mocht door naar het volgende badje! Heeft mijn ‘gesprekje’ toch geholpen.

Begrijp me niet verkeerd, als Bram er nog niet aan toe was had ik het volkomen begrepen. Maar de reden er is nog geen plek is natuurlijk van de zotte.