Menu
kind corrigeren

Een kind corrigeren van een ander, moet kunnen toch?

Mama & Kinderen By aug 20, 2019 No Comments
Afgelopen week liep in de supermarkt en kreeg ik mee hoe een medewerkster van die desbetreffende supermarkt een kind corrigeerde. De moeder van dit kind vond het niet nodig en was een beetje pissig. Dat was niet de taak van de medewerkster, vond ze, maar dat van haar, zijn moeder. Een kind corrigeren doet namelijk de ouder van het kind en niemand anders! Enigszins verbaast keek ik op, want wat als de ouders in zo’n situatie niet ingrijpen, zoals hier het geval was? Ik vond dat de medewerkster voor 100% in haar recht stond. 

De situatie:

Samen met 3 kinderen op pad naar de supermarkt is mijn favoriete uitje. Met niets kun je me gelukkiger maken. Not. Anyway, Emma zat eindelijk in het karretje. Iets waar ze totaal geen zin in had natuurlijk. Merel en Bram sloften achter ons aan omdat ze er zo’n zin in hadden. Jottum! 
Bij binnenkomst kom je meteen op de versafdeling  van het groente en fruit. Mijn oog viel meteen op een jongetje van een jaar of 7, dat alle bananen van elkaar af aan het halen was. Dit omdat ik toevallig zelf bananen wou halen. Zijn vader of moeder was nergens te bekennen. Vond ik persoonlijk best een beetje vreemd dus ik vroeg hem waar zijn moeder was. Een antwoord kreeg ik niet, alleen een verbaasde blik. Hmm een toerist misschien? Maar de moeder kwam er net aanlopen. Mooi opgelost, zou je denken.
Na wat ander fruit te hebben afgewogen en de groenten in de kar te hebben gedaan viel het mij op dat het kind in kwestie met appels aan het bowlen was. Tot zover normen en waarden. Er kwam een medewerker van de supermarkt de richting van de jongen opgelopen. Zij hielt hem al langer in de gaten omdat hij zich toch best een beetje vreemd gedroeg. 
Zij vertelde hem, op een hele normale manier, dat dit toch niet de bedoeling was. Fruit is om te eten en niet om mee over de grond te gooien. Er zijn nog mensen die fruit willen kopen en die willen geen kapotte appels hebben.

Klinkt volkomen logisch toch?

Nou, niet volgens zijn moeder.
Haar exacte woorden waren: Hoe durf jij mijn kind te corrigeren? Snotneus, je bent zelf nog een kind! Waar bemoei jij je in godsnaam mee? Dit is mijn kind en mijn taak! De supermarktmedewerkster, ik schat haar een jaar of 17-18, wist niet hoe te reageren.
Als moeder (en sensatiezoeker 😉 ) kon ik het dan ook niet laten om mij even in deze situatie te mengen. Ik suggereerde dan ook: Als dat uw taak is mag ik u die wel wat serieuzer nemen, het was namelijk niet een appel die per ongeluk op de grond viel, en ook niet 2 of 3. Om over de bananen die je kind allemaal gemold heeft nog maar te zwijgen! Daarbij vind ik dat u wel een erg grote mond op zet tegen een meisje die gewoon haar werk doet. Ik kreeg een kwade blik en ze wist niet hoe snel ze haar kind mee moest nemen en verder de supermarkt in moest gaan. 

Een kind van een ander corrigeren, ik heb daar geen moeite mee

Ik heb er persoonlijk geen moeite mee om kinderen van een ander aan te spreken op iets wat ze doen of zeggen. Helemaal niet als ze hier thuis zijn, maar ook niet als de ouders van het kind er bij zijn. Ik wacht natuurlijk eerst braaf af totdat de ouders actie ondernemen, maar doen ze dit niet, dan durf ik dat best te doen. Overigens heb ik er ook totaal geen moeite mee als mijn kind gecorrigeerd wordt. Als het terecht is, ga je gang! Ik weet heus dat mijn kinderen ook niet altijd engeltjes zijn. 

Waarom zou een ander je kind niet mogen corrigeren?

Als je kind naar school gaat, en dat doen de meeste kinderen in ons land, wordt het op school ook echt wel eens gecorrigeerd door een leraar of lerares. Je kunt mij namelijk niet wijsmaken dat er een kind bestaat dat nooit gecorrigeerd hoeft te worden. Ik ken ze in ieder geval niet. 
Ik geloof ook niet dat het erg is dat een kind gecorrigeerd wordt door iemand anders dan zijn vader of moeder. Als leraar of lerares is dit een normale zaak lijkt me. Maar ook zoals bovenstaand voorbeeld vind ik dat de supermarktmedewerkster meer dan volledig in haar recht stond. Naast dat het gewoon niet hoort, het kind duidelijk vervelend was en thuis misschien wel geen regels heeft, is de supermarkt verantwoordelijk als er iemand uitglijdt over die appel en zijn arm breekt. Daarom een chapeau voor het meisje van de supermarkt van mij. Ook van alle andere mensen die de situatie aanschouwden gok ik zo.
Wat vind jij, mag je een kind van een ander corrigeren?

, ,
Author

| Madelon | Founding mom van Meer Met Mama | Mama van 3 | Gelukkig getrouwd | Wierden | 1989 |

No Comments

Leave a comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.