Naastenliefde bijbrengen; jij bent goed zoals je bent

”Jij bent goed zoals je bent, goed zoals je bent, jij bent goed zoals je bent. Zo goed, het kan niet beter. Jij bent goed zoals je bent, goed zoals je bent, jij bent goed zoals je bent. Veel beter dan de rest. (Ja, zo zijn moeders hè).” Dit vrolijke simpele refreintje van Kinderen voor Kinderen slaat de spijker op zijn kop. Dit is wat moeders zeggen als hun kind aan zichzelf twijfelt. En dit is wat ik zeg tegen Noah en Sophie om te voorkomen dat ze aan zichzelf gaan twijfelen. Al laat ik ‘veel beter dan de rest’ dan bewust weg. Ik wil dat ze weten dat zijzelf en ieder ander goed is zoals hij/zij is. Welke dingen een mens ook uniek kunnen maken, er is geen reden om die persoon geen liefde te tonen. Ik hoor je denken: ‘mens, je kids zijn 0 en 3 jaar oud, doe normaal’. Toch denk ik dat je naastenliefde al heel vroeg aan je kind kunt leren. Hoe ik dat doe zal ik je uitleggen.

Zeg maar ‘hallo’

Noah is totaal niet verlegen en rent op iedereen af. Hij is heel spontaan en op anderen gericht, geweldige eigenschappen vind ik dat. Zolang hij anderen met respect benadert, is het geen probleem dat hij zo vrij is. Ik probeer hem te leren om tegen elke persoon ‘hallo’ te zeggen. Dus ook tegen die man in de rolstoel en tegen dat verstandelijk beperkte meisje. Er zijn al genoeg anderen die deze groep negeren, ik wil niet hebben dat Noah ook onderscheidt maakt. Sophie kan natuurlijk nog niet praten, maar iemand met het Down-syndroom haar wil aaien dan laat ik dat toe. Je hebt nou eenmaal mensen die er anders uitzien, maar dat maakt die persoon niet minder.

Goedemorgen kusjes

Onvoorwaardelijke liefde is vooral iets wat ik ze hier in huis leer. ‘s Morgens als Sophie beneden komt, laat ik ze bewust elkaar een knuffel en/of kusje geven. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Er is geen reden nodig om lief te doen voor iemand. En er is geen betere start van de dag dan elkaar met liefde te begroeten. ‘Wat fijn dat je ook weer wakker bent, we gaan er een leuke dag van maken. Wat er ook gaat gebeuren op deze dag, we houden van elkaar’  Dit gebeurt niet alleen tussen Noah en Sophie, maar ook tussen Joël en mij en vanuit ons naar de kinderen.

Liefde leven

Noah en Sophie hebben inderdaad nog niet de leeftijd dat ze echt ruzie maken. Wel pakt Sophie Duplo vast van Noah en dat wordt dan hard afgepakt. Delen is iets wat Noah nog moet leren. We proberen dat uiteraard te stimuleren, maar we vinden ook dat ze elk hun eigen speelgoed mogen hebben. Ik zeg dan meestal dat hij het niet zo hard moet afpakken, maar dat hij Sophie iets moet geven waarmee ze wel mag spelen. Niet alleen maar ‘mijn, mijn’ en ‘ikke, ikke, ikke’, maar ook de nood van een ander inzien en daarop inspelen. Nu gaat het op Duplo, maar dit soort naastenliefde komt je hele leven van pas. Naastenliefde is meer dan ‘ik hou van jou’ en gaat verder dan ‘jij bent ook belangrijk’. Het is de ander even hoog achten als jezelf en er voor elkaar zijn, ook als dat jou niet zo goed uitkomt. Ik wil mijn kinderen ook echt meegeven niet alleen maar lief te hebben, maar actief liefde te leven.

Naastenliefde begint met een goed voorbeeld

Liefde leven begint met weten dat je geliefd bent. Papa en mama houden van mij, dat is iets wat ik niet kan verprutsen. Mijn acties vinden ze niet altijd even leuk, maar dat betekent niet dat de liefde over is. Onvoorwaardelijke liefde is de sleutel tot vriendelijke en oprecht leuke kinderen. Hoe meer liefde jij je kind laat zien en ervaren, hoe meer liefde je kind zal hebben voor anderen. Goed voorbeeld doet goed volgen. Als je als kind niet weet wat liefde is, heb je daar als volwassene nog steeds last van. Daarom zie je ook zo vaak dat mishandelde kinderen hun eigen geschiedenis gaan herhalen.

Ik ben ik en jij bent jij

Noah, jij bent groot en Sophie is klein. Jij bent een jongen en Sophie is een meisje, jij bent blonde haartjes en Sophie heeft een rode gloed in haar haar. Sophie heeft een beetje slag, jij hebt steil haar. Sophie heeft donkerdere ogen dan jij, want die van jou zijn helderblauw. Jij hebt een broek aan en Sophie een jurk. Jullie zijn heel verschillend, en toch houdt mama van jullie allebei evenveel.

Noah is Noah en Sophie is Sophie. Ze zijn allebei goed zoals ze zijn. Ze zijn allebei mooi op hun eigen manier. Zoveel verschil, en toch elk zijn eigen eigenschappen, talenten en kwaliteiten. Dat je anders bent dan de ander is normaal. Niemand is hetzelfde. Anders dan anders is dan ook niet slechter of minder, maar uniek. Spelenderwijs proberen we ze zo in te prenten dat zijzelf niet minder of meer zijn dan de rest. Mijn kind is evenveel waard als een zwakbegaafde en ook een zwerver is gelijk aan mijn kind. Omarm het verschil. Zoek de overeenkomsten. Heb lief.

’Hallo, ik ben Noah en wie ben jij? Ik zie dat jij in een rolstoel zit, maar dat maakt mij niet uit. Zal ik de poes oppakken en op je schoot leggen zodat jij hem ook kunt aaien?’  ‘Hoi, ik ben Sophie. Ik weet dat jij niet zoveel vriendinnetjes hebt omdat je er een beetje anders uitziet. Maar, ik wil jou ook graag op mijn feestje hebben, want ik vind jou hartstikke lief.’  Ja, zulke kinderen wil ik grootbrengen. Mijn kinderen zullen weten wat naastenliefde is. Misschien dat het hen niet populairder maakt, maar een ander kunnen laten stralen is minstens zo belangrijk. Op welke manier breng jij je kind normen en waarden bij? En welke normen en waarden vind jij het belangrijkst?