Kleine jongens worden groot en help, mama wordt oud

Toen ik moeder werd van Sven was ik negenentwintig en ik herinner me, net als alle mama’s, nog het onbeschrijfelijke gevoel van liefde, toen het liefste hummeltje van de wereld op mijn borst werd gelegd. Niet in de laatste plaats omdat ik echt helemaal klaar was met die 24 uur durende bevalling. Wat voelde ik me jong en trots ruim vijftien jaar geleden, maar de laatste tijd denk ik steeds vaker: ‘help , mama wordt oud!’

Drie zwaargewichten

Sven werd twee weken te vroeg geboren en is nooit klein geweest met een geboortegewicht van ruim acht pond. Mijn tweede zoon Bas brak het record qua gewicht met negen pond. Het laatste wondertje Jelle was slechts 3800 gram, voor mij een eitje.

Een jonge moeder

Ik was de eerste in mijn vriendengroep die moeder werd en heb me daarom altijd een jonge moeder gevoeld. Maar de tijd gaat snel en de jongens groeien maar door. Met mijn 1.76 meter ben ik echt geen kleine moeder, maar inmiddels toornen twee van mijn binken boven mij uit en bij de schoolarts kreeg ik onlangs te horen dat ook de jongste zeker 1.90 meter lang zal worden.

Als een klein schoolmeisje

Als ik naast mijn oudste zoon voor de spiegel sta voel ik me net een klein tenger schoolmeisje. Het is gewoon al een echte stoere kerel. Ook voor wat betreft schoenen ben ik de kleinste in huis. Mijn schoenmaat is nog net gelijk aan die van Jelle, maat 39. De andere mannen leven op grote voet met Bas als absolute winnaar met maat 45.

De jongens zijn sportief en deze mama ook en op dat punt kan ik aardig met ze mee doen. Maar toch zijn er steeds meer momenten dat ik denk: ‘Help, mama wordt oud.’ Graag deel ik vijf ”help mama wordt oud” momentjes.

1. Onvermijdelijke rimpels

Een mooi momentje met mijn jongste zoon die ’s morgens even lekker naast me is komen liggen wordt bruut verstoord. “Mam, ook als je je ogen dicht hebt, zie ik twee streepjes op je voorhoofd”, zegt hij heel lief. Dat is lekker wakker worden. Ik weet ook wel dat ik niet het gladste gezicht meer heb, nooit gehad overigens, maar ik dacht dat het in rust wel meeviel.

2. Grijze haren

Zwetend van de inspanning probeer ik met Marco een bank voor de jongens naar de zolderkamer door het trapgat omhoog te tillen. Juist als ik denk, nu kan ik echt niet meer, zegt een van de jongens die op de overloop staat: “Mam, bovenop je hoofd zie ik grijs”. En ik maar denken dat ik nog wel even kon wachten met het kleuren van de uitgroei. Mama wordt oud…

3. Slechte ogen

“Es, zet toch eens vaker je bril op, je zit hartstikke te knijpen.” Hoe vaak mijn ouders dit tegen mij zeggen weet ik niet, maar ik hoor het regelmatig. Op mijn werk en achter de computer draag ik een bril, maar als ik klaar ben doe ik dat onding snel weer af. Helaas worden ogen sowieso slechter als je ouder wordt. Als ik met de jongens in de auto zit kunnen zij al van grote afstand lezen welke plaatsnaam op het bord staat. “Hé, kun jij dat nu al lezen?, dat zie ik zelf met bril op nog niet”, reageer ik dan verbaasd.

4. Namen vergeten

De namen van m’n eigen kinderen haal ik al vanaf het begin door elkaar. “Sorry, jullie lijken ook zo op elkaar”, is een excuus waar ik altijd mee weg kom. Als ik echter op de fiets zit en iemand tegen kom die ik ken, maar niet weet waarvan en al zeker niet hoe die persoon heet begint het wel echt serieus te worden. Ik zeg overigens wel altijd vrolijk gedag.

Lees ook: Oordoppen mee op vakantie, super handig!!

5. ‘U’ zeggen is normaal

De eerste keren dat iemand me aansprak met ‘u’  vond ik echt confronterend. Ik had ook echt de neiging om direct, ‘zeg maar je hoor’, te zeggen. Inmiddels heb ik dat opgegeven en eigenlijk is dat erger, want ik hoor het niet eens meer. Ze hebben gelijk, ik ben gewoon ouder en als ze dan ‘u’ zeggen is dat alleen maar netjes.

Genieten van het ouder worden

Maar het belangrijkste van alles is dat ik ook erg geniet van het ouder worden. Het is heerlijk om niet meer zo onzeker te zijn als toen ik jonger was en mijn kinderen te zien veranderen van kleine hulpbehoevende hummeltjes in zelfstandige mooie stoere jongens. Al vind ik dat 44 wel een heel mooie leeftijd is. Kan ik niet altijd 44 blijven?

Waaraan merk jij dat je ouder wordt?