Stel je eens voor: een leven zonder kinderen. Een leven zonder ‘mamamama’ en een huis dat op stelten wordt gezet. Geen legoblokjes onder je blote voeten en geen drama’s om verloren knuffels. Hoe zou dat zijn? Wat zou ik doen? Hoe ziet mijn leven eruit zonder kinderen?
Meer tijd
Één ding weet ik zeker: ik zou veel meer tijd hebben in een leven zonder kinderen. Kinderen zorgen er namelijk voor dat elk uur maar dertig minuten duurt. Zonder deze tijdslurpers zou ik veel meer gedaan krijgen. Om te beginnen zou het hele huis er tiptop uitzien. Ik zou eindelijk verder ook het rommelhok kunnen uitmesten en de spinnen in de kelder kunnen verjagen. Het is dan ook nog nuttig, want er is geen kind dat binnen no-time alles ongedaan maakt. Ook zouden we op elk gewenst moment de bouwmarkt kunnen leeg lopen. Eindelijk komt er dan een likseltje verf over de balustrade en kunnen we nog zoveel meer aanpakken.
Meer geld in een leven zonder kinderen
Over de klusjes gesproken trouwens: zonder kids zou de bankrekening een stuk voller zijn. Luiers en kinderkleding zijn dan niet nodig en Sinterklaas gaat ons huisje dan voorbij. In een leven zonder kinderen was het hele huis al voorzien van kunststof kozijnen. Misschien hadden we dan sowieso ergens anders gewoond. Waarschijnlijk hadden we zonder kinderen Rome, Berlijn, Barcelona en Londen allang gezien. Niet dat we zo ontzettend reislustig zijn, maar waarom zou je het laten schieten? Een leven zonder kinderen betekent geen oppas nodig, je kunt gaan en staan waar je maar wilt.
Meer vrijheid
Zonder aandacht vragende kinderen ben je zoveel vrijer. Even naar de stad kost je dan daadwerkelijk maar een uurtje. Je hoeft niet eerst een grote tas in te pakken voor het geval je mini-me ineens besluit te poepen of te kotsen. Geen gesjouw met een kinderwagen en ook op een smal plekje kunnen parkeren. Zonder kinderen zouden we nog zoveel impulsiever zijn. Lekker de late film kunnen pakken in de bios; niemand die je ‘s ochtends om half zes wekt. Na afloop zouden we zelfs een drankje kunnen doen, want je kunt gewoon brak zijn de volgende dag. We zouden altijd ‘ja’ kunnen zeggen tegen onze vrienden, waar we ook naar toe gaan. Zoveel vrijheid.
Meer gelegenheid
Meer tijd, meer geld, meer vrijheid en dus ook meer gelegenheid zouden we hebben in een leven zonder kinderen. Waarschijnlijk zou ik nog steeds parttime werken zonder kinderen. Dan zou ik op mijn vrije dagen een studie kunnen volgen. Het lijkt me wel wat om voor farmaceutisch consulent te leren, of om farmakundige te worden. Ik zou zonder kinderen echt wel voor een hbo-graad zijn gegaan. Misschien ook wel richting communicatie zodat ik geschikt zou zijn als tijdschriftredacteur. Zonder kinderen zou ik ook eindelijk een eigen blog kunnen onderhouden, nu kom ik daar niet aan toe.
Meer mislopen
Waar zou ik alleen over moeten schrijven in een leven zonder kinderen? Natuurlijk zou ik een blog kunnen starten met allemaal spel-reviews. Mijn man en ik zijn namelijk dol op bordspellen, die hobby is ontstaan toen we nog geen kinderen hadden. Toch is het tijdens een potje Carcasonne geweest dat we besloten om papa en mama te worden. Want hoe heerlijk is het om samen met je kinderen spelletjes te kunnen spelen? Ze laten zien welke stappen je moet zetten om te winnen, succesvol te zijn. Dan ben je spelenderwijs bezig met het aanleren van levenslessen. Het is zo mooi om die kleine wezentjes uit te laten groeien tot betere versies van jezelf. En dat zou ik mislopen als ik die kinderen niet had.
Meer leegte
Ja, zonder mijn kinderen zou ik me zo leeg voelen. Ik ben een geboren moeder, al die verantwoordelijkheid en verplichtingen vind ik heerlijk. Al zou ik een bloggende farmakundige zijn met een fantastisch huis en kon ik doen en laten wat ik wilde, zonder kinderen zou ik me incompleet en ongelukkig voelen. Het is altijd mijn grootste nachtmerrie geweest om onvruchtbaar te zijn. Gelukkig bleken de cystes op mijn eierstokken op mijn 22e onze kinderwens niet in de weg te zitten. Toch kwam de angst voor een kinderloos leven toen zo dichtbij dat we er bewust voor kozen om de anticonceptie weg te doen. Et voilà, na negen maanden getrouwd te zijn was ik zwanger. We woonden toen ook net negen maanden onder een dak. We hebben niet veel tijd samen gehad, maar we waren vanaf dat moment op en top gelukkig.
Mijn leven zonder kinderen
Kort samengevat kan ik mij een leven zonder kinderen niet voorstellen. Misschien zou ik dan een bloggende farmakundige zijn en wellicht was mijn huis altijd op orde, maar ik zou doodongelukkig zijn. Ik zou er samen met manlief veel meer op uit trekken, maar dan zouden we allebei altijd iets missen. Ik kan ook niet wachten tot ik Noah en Sophie morgen weer in mijn armen kan sluiten. Nu zijn ze logeren bij opa en oma en de stilte is verschrikkelijk. Ik ben nu vijf kwartier ongestoord aan het typen, en ik merk dat ik het niet willen/kunnen slapen van mijn kinderen mis. Elke dag is het namelijk hetzelfde liedje: nog even wat drinken rond 20.30 uur dan nog even knuffelen en dan weer naar bed. Ja, kom maar gauw weer terug. Mama weet absoluut wel wat ze mist als jullie er niet zijn. Weet alsjeblieft dat ik er bewust voor koos om mijn tijd, geld, vrijheid en gelegenheid op te offeren voor jullie. Jullie zijn het zo waard. Ik zou niet anders willen.
Hoe zou jouw leven eruit zien zonder kinderen? Was je eerder -of misschien juist later- begonnen aan kinderen als je weet wat je nu weet? Ik ben benieuwd.
Waarschijnlijk best saai zonder kids maar ik ben ervan overtuigd dat er voor alles een tijd is. Wij hebben bewust na het huwelijk een aantal jaartjes gewacht met kinderen zodat we de vrijheid hadden om te wennen aan elkaar en ons te settelen. Toen kwam de tijd van kinderen en voelden we ons compleet. Ik weet dat als het om de een of andere reden nooit gelukt was, we misschien niet ongelukkig zouden geweest zijn. Chapeau voor mensen die bewust kiezen om geen kinderen te hebben en chapeau voor mensen die zichzelf niet verliezen in de opvoeding van hun kinderen.