Huismama, waaróm ik thuisblijfmoeder ben.

Afgelopen week kreeg ons team van Meer met Mama een blog onder ogen van een werkende dame die huismoeders, huismama’s, de thuisblijfmoeder of hoe je het wilt noemen, betichtte van het hebben van een “Ik ben wél een goede moeder” blik. Ik ben ook een huismoeder en ik zal in deze blog uiteenzetten waarom ik dit nu ben.

Op dit moment is het beter om thuisblijfmoeder te zijn

Zoals jullie misschien wel weten ben ik sinds december thuis vanwege een zwangerschapsdepressie. Wees niet bang, ik ga niet weer over dat onderwerp doorzagen om het bespreekbaar te maken hoor. Sinds die tijd ben ik dus bezig met een behandeling en acceptatie van mijn diagnose, ADHD die ik sinds kort heb. Om rust in mijn hoofd te creëren hebben mijn man en ik besloten dat ik voorlopig ook thuis blijf. Ik heb het geluk dat dat ook kan.

Ik kan thuisblijfmoeder zijn omdat:

Mijn man heeft twee bedrijven, een wijnhandel en een tennisschool. Zijn beide passies heeft hij tot zijn werk weten te maken. De tennisschool heeft de afgelopen jaren een flinke groei doorgemaakt. Hij is de hele dag aan het werk, mailen, bellen en vragen beantwoorden. De uren die hij op de baan staat staan vast, maar vaak moet er worden vergaderd of vindt er een overleg plaats. Of hij moet wijn bezorgen, of een proeverij geven. Hij werkt dus hard en veel. Hierdoor is het niet altijd mogelijk om bij te dragen in het huishouden.

Omdat sommige dingen wel gewoon moeten gebeuren heb ik besloten om alles op me te nemen. Voorheen, ook toen ik al thuis was, deed hij ook gewoon mee. Maar aangezien alles toch op mijn manier moet en het tijdrovender is om me druk te maken over een niet uitgevoerde taak dan het zelf te doen heb ik hiervoor gekozen. Zo is er duidelijkheid, ik weet wat ik moet doen en hij weet wat hij moet doen. Als hij overdag thuis is dan doet hij natuurlijk wel veel met de kinderen en het is ook echt niet zo dat iedere luier voor mijn rekening komt hoor. Maar laat de  vaatwasser en de boodschappen maar aan mij over. Als ik Joris naar de supermarkt stuur komt hij bijna altijd thuis met sushi en taart..

Dat betekent niet dat een thuisblijfmoeder niet werkt

Een thuisblijfmoeder zijn is echter niet per definitie een niet werkende moeder trouwens. Kijk maar naar wat je nu leest. Ik schrijf en volg een thuisstudie en wil uiteindelijk ook een als zelfstandige gaan werken wat ik primair vanuit huis ga doen. Het argument van financiële zelfstandigheid voor het geval ik er alleen voor kom te staan is de reden dat ik überhaupt weer ben gaan werken na mijn laatste bevalling. Voor mij bleek het echter teveel, ik weet niet hoe andere moeders alles combineren maar mij lukt dat helaas niet.

Nu voel ik me stukken beter dan een jaar geleden en zo wil ik mij ook nooit meer voelen. Wel wil ik dus voor mezelf beginnen om mijn eigen dagen in te kunnen richten en de hoeveelheid werk om mij te nemen waar ik me prettig bij voel. Zo wil ik mezelf blijven uitdagen en blijven groeien. Én financieel onafhankelijk worden zodat ik ook alleen met de kindjes een leuk leven kan leiden in geval er een doemscenario werkelijkheid wordt.

In december wordt Joey alweer twee. Omdat ze niet naar een kinderdagverblijf hoeft omdat ik thuis ben wil ik haar in januari wel laten starten met een peutergroep, om wat meer te wennen voor de grote school over twee jaar. Tot die tijd wil ik zo veel mogelijk met mijn kindjes meemaken en doen. Het lukt me eindelijk ons huishouden op orde te houden en te genieten. Dat ga ik dus doen totdat ze straks beiden op school zitten en ik weer tijd over heb.

Als laatste wil ik zeggen dat het mij echt geen kont uitmaakt of je thuisblijft of werkt. Iedereen doet wat hen het juiste lijkt. Laat elkaar dan ook in haar waarde, je weet niet wat er speelt. Of iemand noodgedwongen moet werken of juist thuis moet blijven. Een andere moeder een bepaald blik toelichten lijkt mij meer een blijk van waar je zelf over twijfelt.