Even kijken op het schoolplein

Het leven van vele personen draait om routines. Zo staat iedereen met schoolkinderen vroeg op, kleden zich aan, werken een boterham naar binnen en haasten zich na het tandenpoetsen naar het schoolplein. Maar er zijn zeker periodes dat deze routines wegvallen: in de vakantie. In dit blog geef ik je een inkijkje in een tienjarige MC Kleuver. Ik ga je vertellen wat ik deed bij het wegvallen van zo’n ritme en ik ga je proberen tips te geven.

Routines en houvast

De zomervakantie duurde voor mij steevast te lang. Mijn moeder had mij graag zien wieberen. Ik kan mij nu goed begrijpen dat ik soms wat moeilijk behandelbaar ben geweest. Alles draaide voor mij om houvast. Iets wat ik op school goed kon vinden. Nu dit in de vakanties wegviel, verveelde ik mij. Een bijkomend punt is, is dat niet al mijn vriendjes en vriendinnetjes thuis waren in de vakantie. Dus kon ik met niemand afspreken. Jammer, maar ook een beetje verveling. Toen had ik ook minder hobby’s dan nu. Omdat ik mij niet goed los kon laten van school, ging ik langs. Zo fietste ik rondjes door de wijk en ging dan kijken of er leven was in het gebouw. Meestal waren de gordijnen gesloten en keek ik door de kieren hoe de tafels en stoelen erbij stonden. Opgestapeld.

Even op het schoolplein kijken

Indertijd was het voor mij niet anders. Even kijken op het schoolplein was een normale zin. Wellicht teveel gefocust op school, maar dat was mijn leven toen. Mijn gevoel om het leven niet uit handen te geven was toen aanwezig. Al zal je dat een kind niet snel horen zeggen. ‘Ga maar kijken,’ werd er gezegd als ik vervelend begon te worden. Als een kind zo blij racete ik naar mijn basisschool en was teleurgesteld om te zien dat alles dicht zat. Helaas.

Mijn tips zijn:

Maak van elke dag een feestje. Zorg dat je kind elke dag iets te doen heeft. Zie het als een soort dagtaak. Al is het maar het inkleuren van een tekening. Wat ook kan helpen is het maken van een agenda wanneer de eerste dag school aanvangt of laat je kind heerlijk uitwaaien door op de fiets te stappen en bij zijn/haar basisschool te gaan kijken. Toch iets van bevestiging.

Herken jij hiervan iets in jouw kinderen?