Het moederschap, wat is er allemaal al over geschreven? Er zijn inmiddels vele mamabloggers en iedereen heeft haar eigen invalshoek. Zelf ben ik naar mijn eigen mening iets te eerlijk en open over wat ik overal van vind. In ieder geval dat wordt mij altijd gezegd en had ik vaak achteraf beter mijn mond kunnen houden. Maar wanneer is het eerlijk zijn of klagen? Ik vind het niet makkelijk om een moeder zijn, komt natuurlijk ook door mijn depressie. Maar mijn vrijheid is enorm beperkt. Ik ben eerlijk over ouderschap, dat ik het soms best zwaar vind is geen geheim. Zou het ook niet moeten zijn.
Een totaal ander leven
Wat ik voorheen deed qua werk en sociaal leven is nou niet meer aan de orde het lukt me niet om alles te organiseren. Ik werkte in de kroeg in het weekend en was nooit voor zeven uur ’s ochtends thuis. Het is ook helemaal niet erg dat het veranderd is. Ik word al moe als ik eraan denk. En dat wist ik natuurlijk wel toen Depp kwam, het is alleen soms een beetje jammer dat de spontane acties niet meer kunnen. Of uitslapen. En dan hebben wij nog twee kinderen die ook van slapen houden, dus klagen mag ik sowieso niet doen! Momenteel vind ik het al lastig om de tijd te vinden om te douchen.
Dit vind ik een lastig punt. Wanneer ben je nou eerlijk over ouderschap en wat het met je doet en wanneer ben je gewoon een zeur?
Een paar dagen geleden kwam mijn buurvrouw mij vertellen hoeveel ze genoot van de kinderen en mij, hoe ik de hele dag met hun bezig ben en keuvel. Hoe ik met ze om ga en hoe geduldig ik met ze ben. Nog nooit heeft iemand gezegd dat ik geduldig ben. Zelf heb ik het idee dat ik totaal geen geduld heb en heel erg snel aan mijn grens zit. Mijn zoon stelt ongeveer 31.267 vragen per dag, vanaf het moment dat hij opstaat tot in zijn slaap. Soms zeg ik ja en komt hij opeens aanlopen met twee ijsjes, dan realiseer ik me dat ik beter moet gaan luisteren. Die draak van een dochter van mij stond in haar blote kont op straat omdat ik de andere kant op keek. Nee, moeder van het jaar zou ik mijzelf nooit noemen.
Eerlijk over ouderschap, moeder zijn is meer dan alleen genieten
Hoewel ik intens geniet van alle kusjes, knuffels en woorden ben ik eerlijk over ouderschap, ik vind het echt zwaar om een moeder te zijn. Niet altijd, zeker niet, alleen zijn de momenten dat het mij teveel wordt dan ook meteen heftig. Ik ben dan verdrietig dat het me niet lukt, dat ik geen zin heb om alweer de strijd aan te gaan over eten of kleding. Dat ik achter twee kinderen aan moet rennen, terwijl de een de ene kant opgaat en de andere totaal een andere richting kiest. Dat je ze naar bed brengt en de een zo hard schreeuwt dat ook de andere wakker wordt, je vervolgens veel te laat op blijft en je de volgende dag je zoon uit bed moet trekken om naar school te gaan. Je smeert een boterham die niemand opeet en als je drie seconde zit dan vragen ze weer om eten. Over de was ga ik niet eens beginnen.
Eerlijk over ouderschap, zijn alle clichés waar?
Gelukkig is mijn man nu lekker anderhalve maand thuis zodat hij kan meehelpen. Dat scheelt al een hele hoop. Dan heb ik natuurlijk wel weer andere dingen om me schuldig en slecht over te voelen. Ik ben ook niet bepaald een fantastische huisvrouw, want daar heb ik gewoon geen zin in. Misschien is het ook een beetje het lot van een moeder/ouder? Ik zeg in ieder geval altijd tegen mijn vriendinnen, een moeder worden houdt in dat je de hele tijd dingen moet doen voor een ander, waar je misschien niet altijd even veel zin in hebt. Het loont enorm en de waardering is er ook, behalve in iedere vorm van puberteit, je krijgt er zoveel voor terug. Ja, alle clichés zijn wat mij betreft waar, neemt niet weg dat een moeder zijn het zwaarste is wat ik ooit heb gedaan. Ben ik nou een zeur?
No Comments