Mama is druk, perfect onperfect en een scene uit Narcos.

” Mama is  druk jongens”, ik zeg het meerdere keren per dag. Druk in huis, druk met Emma, druk met de was, druk met dingen voor de kinderen, druk met Meer met Mama. Hoe noem je dat? Druk, druk en nog een druk. Je hebt soms van die dagen, dagen waarop alles langs je heen gaat. De hele dag ben je bezig, met van alles en nog wat. Je rent van hot naar her en vliegt overal achteraan. Om uiteindelijk nog achter de feiten aan te lopen.

Mama is druk.

Deze zin hoor ik mezelf vaker dan eens per dag zeggen. Ik wil vaak teveel in een te korte tijd doen. De dagen zijn te kort en de nachten ook. Niet dat ik s’nachts druk ben, maar door de dingen die ik niet gedaan heb of juist wel, de drukte, het idee voor een artikel dat ineens boven komt.. In slaap vallen kost soms moeite, s’avond op de bank dan weer niet. In huis lijkt het soms alsof er een bom ontploft is. Maar alle ballen tegelijk hoog houden, dat lukt niet altijd even goed. Gelukkig heb ik de eis perfectie dan ook al lang geleden laten varen.

Perfect onperfect.

Waar ik in mijn werk altijd perfectie van mezelf eiste, net dat ene stapje extra zette, de omzet altijd hoger wou hebben en de kroeg zo vol mogelijk wou hebben, is het soms goed om thuis dat extra stapje even niet te zetten. Ik genoot er van hoor, een volle kroeg en tot diep in de nacht werken. Het kon niet gek genoeg. Zelfs bij het maken van de drankjes eiste ik perfectie. Niet alleen van mezelf, maar ook van mij collega’s. Achteraf besef ik dat ik niet altijd even makkelijk was. Gelukkig zijn het nog steeds mijn vriendinnetjes, dus misschien viel ik ook nog wel mee.

Thuis laat ik de perfectie  nog wel meer dan eens wat varen. Perfect is namelijk niemand. Ik ook niet, verre van. Ik zie mezelf graag als perfect onperfect.  Perfectie eisen van je kinderen is ook niet iets wat je zou moeten willen geloof ik. Oke, het lijkt hier wel meer dan eens alsof er een bom ontploft is en dat is natuurlijk ook niet altijd de bedoeling. Graag breng ik ze bij dat opruimen best mag en ook wel moet. Soms ben ik zelf ook zo druk, druk met schrijven, druk met Emma, druk, druk, druk met van alles en nog wat dat het huishouden er echt bij in schiet. Dan kan ik om 13.00 uur op de klok, shit over een uur en een kwartier moet ik weg, Merel en Bram ophalen van school. Dan ga ik nog even als een wervelwind de schade beperken die er al de hele ochtend lag. Wat ging de tijd snel, waar was ik nu zo druk mee? Mama is druk, druk met van alles en nog wat.

Ochtend routine.

Als dan alles netjes is opgeruimd als de kinderen in bed liggen en Mark en ik dan heerlijk op de bank liggen, ja dan val ik in slaap. ” Ga je mee naar bed schat?”, klinkt het. ”Ja lieverd, ik verschoon Emma nog even en probeer de fles nog even, ga jij maar vast.” Om uiteindelijk weer op de bank in slaap te vallen. Om 02.00 uur dommel ik wakker om vervolgens naar boven te sjokken met Emma. En dan, ja dan kan ik niet slapen.

De wekker gaat om 07.00 uur. De vroegste vogel is al wakker en speelt op zijn kamer. Eén groot slagveld.. Met mijn ogen op half 6 en wallen zo groot als die van Amsterdam neem ik hem mee naar beneden, samen met zijn kleertjes. Die doen we vast aan en ik maak de broodjes en de pakketjes voor op school. Ik maak de fles voor Emma, haal haar uit bed, neem haar kleertjes mee en waggel naar de kamer van Merel. Wek haar, neem haar kleding mee die al klaar lag en we lopen samen moe en chagrijnig naar beneden. Haar brood staat klaar dus ze kleedt zich aan en begint te peuteren aan haar broodje. Ondertussen maak ik Emma klaar, doe haar de fles en vraag ze minstens 5 maal of ze nu toch even willen eten. Als het brood op is begint het gespeel en binnen 10 minuten is het een slagveld.

Een aflevering van Narcos is er niets bij.

Narcos, vast wel eens van gehoord.. Wit spul hier, wit spul daar… babyvoeding, iedereen kent het vast wel. Netjes afstrijken en toch komt niet alles in de fles. Het aanrecht zit er onder, de vloer, je handen. Met een kleuter die aan je been hangt omdat de schoen niet goed aan wil, het brood korstjes heeft en dat niet lekker is.. Ik de broodjes smeer en de pot Nutrilon omdonder.. Nee dames en heren, Narcos is er niets bij, mijn keuken had zo een opname studio kunnen zijn op zo’n soort ochtend waarbij ik weer eens achter de feiten aanloop. Mama is druk, druk in mijn hoofd, ik maak me soms onnodig druk.

Mama is druk.

Oke, het feit is dus gewoon dat ik soms te druk ben of te druk wil zijn. Soms is dat niet leuk voor de kindjes. Die willen aandacht, een spelletje doen of gezellig kletsen. En mama? Mama is druk. Met de bende opruimen, druk met politie agent spelen, druk met druk zijn.

Het moeten verplaatsen in zou kunnen.

Dus niet ik moet dit doen, nee ik zou dit kunnen doen, of niet. Of gewoon eens niet.. Want dat moeten, dat veroorzaakt stress, ik leg druk op mezelf terwijl dat gewoon niet nodig is. Ik zou namelijk boodschappen kunnen gaan doen om wat lekkers voor zaterdag avond in huis te halen. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Plannen.

Plannen van dingen helpt, maar dan moet ik me er wel aan houden. Ik plan heel wat, maar plan er soms ook teveel omheen. Weg met de planning. Een planning moet me helpen om de rust te bewaren. Een planning zorgt voor rust in de chaos die er soms is. En zo ga ik dat nu ook aanpakken.

Me-time plannen.

Ik merk aan mezelf dat ik soms echt kan genieten van het alleen zijn. Even helemaal niemand, even helemaal alleen. Ik kan al genieten van een lekkere warme douche zonder blérende kinderen aan de deur. Rustig lezen of genieten van een goede kop thee, een mok chocomelk of een heerlijke cappuccino. Rust is kalmte en kalmte kan je redden. Mama is druk, even druk met relaxen. En mama is straks druk met jullie, want dan doen we gezellig een spelletje. Zo kan het ook nog 😉

Hoe schep jij orde in de chaos?