De band tussen een jongensmama en haar nichtje

Als mijn zusje Marike tijdens haar echo te horen krijgt dat ze in verwachting is van een meisje is haar reactie: “Oh, mijn zus zal het geweldig vinden.” Niet de eerste reactie die de echoscopiste verwacht had, maar ik wel. Onze zussenband is hecht en ze weet hoe ik als jongensmama blij zal zijn met dit kleine nichtje.

De eerste beelden via Whatsapp

Marike woont aan de andere kant van de wereld in Sydney, als ze bevalt van een klein prinsesje met de mooie naam Mila. De eerste foto’s van mijn kleine nichtje en mijn zusje als moeder zie ik via WhatsApp en dat is heel bijzonder en ontroerend. Mijn ouders zijn in Sydney en het liefst zou ik direct in het vliegtuig stappen, maar Sydney is niet naast de deur. Ik moet even geduld hebben.

Een klein nichtje, vertrouwd en eigen

Alsof het zo moet zijn win ik een paar weken later via mijn werk twee tickets naar Australië. Ruim een half jaar later is het zover en vertrek ik naar Sydney om Mila te ontmoeten. Op het moment dat ik op de luchthaven het kleine poppetje van zeven maanden in mijn armen sluit voelt het vertrouwd en eigen. In de week dat ik er ben probeer ik een band op te bouwen, maar dat is lastig met zo’n klein meisje. Ik denk dat ik een aura van trots uitstraal als ik met my little Aussie girl in de draagzak door de mooiste stad van de wereld wandel.

Kennismaken met de familie

Twee keer komt mijn zusje met Mila over naar Nederland om kennis te maken met de rest van de familie. Het zijn korte vol geplande vakanties en Mila is vooral dol op haar grote neven. Tijdens een zaalvoetbaltoernooi van mijn jongste zoon Jelle, neem ik Mila mee naar de sporthal. Ze wil echter niet naast mij zitten, maar naast Jelle en de andere jongens van het team. Ik moet lachen, ze lijkt in haar gedrag nu al op mijn zusje: gek op jongens, gek op  voetbal en niks willen missen.

Meer tussen hemel en aarde

Ik twijfel niet meer of er meer is tussen hemel en aarde, als ik een jaar later een plek op een studiereis naar de oostkust van Australië win. Er is iemand daarboven die het heel goed met me voor heeft. “Dit kan toch niet”, blijf ik maar zeggen tegen mijn collega. Maar het is echt zo, ik mag weer naar Sydney.

All you need is Love

Als ik weer naar de andere kant van de wereld vlieg is Mila ruim twee en een half. Onze ontmoeting past zo in een uitzending van All you need is love. De hele dag rijd ik met mijn reisgenoten in een bus langs alle hoogtepunten van Sydney. Maar mijn persoonlijke hoogtepunt volgt aan het einde van de dag. Met de groep bezoek ik het mooiste strand van de wereld, Bondi Beach en daar zijn Marike en Mila ook. “Jaaaaaah, ik zie je zusje en je nichtje”, gilt een van mijn meelevende reisgenoten. Dan krijg ik het ook te kwaad en met tranen in mijn ogen ren ik op mijn Aussie girls af. Het ijs is snel gebroken en Mila doopt mij ‘Tante Essie’. Ik mag twee dagen genieten van het samenzijn en het mooie Manly en het voelt alsof ik in een droom leef.

Terug in Nederland

Een paar maanden later komen Marike en Mila definitief terug naar Nederland. Ik vind het heerlijk dat ze lekker dichtbij wonen, maar ik besef wel dat het voor mijn zusje een enorme overgang is. Mila is een heerlijk meisje van bijna drie jaar en ze geniet enorm van alle aandacht.  En “tante Essie’, die eerst nog bang was dat Mila haar niet meer zou kennen, geniet ook!

Terug in de tijd met een kleintje

Ik ga terug in de tijd aangezien mijn jongens 10,13 en 15 jaar oud zijn. Met Mila achterop de fiets kan ik weer ongegeneerd liedjes zingen zonder dat één van de jongens zegt: ” mam, alsjeblieft.”  Als Mila komt spelen worden de playmobil en LEGO van zolder gehaald en mag ik lekker tutten met mijn nichtje en af en toe een luier verschonen.

Ik vind het heel leuk om te zien hoe Mila helemaal thuis is bij ons en haar grote neven adoreert. De jongens zijn dol op hun kleine nichtje en ‘little miss princess’  weet precies hoe ze de stoere mannen in moet pakken. “Mila, ik ga straks spelen, eerst huiswerk maken”, zegt Bas. Maar als ze hem dan lief aankijkt en “Bas, speeltuin?”zegt, aarzelt hij niet. Hij pakt het kleine handje van zijn nichtje in zijn grote knuist en loopt naar buiten.

Verschil jongens en meisjes

Mijn drie jongens zijn alle drie verschillend qua karakter, maar een meisje is echt van een andere orde. Mila is veel scherper, pinniger en behendiger. Ze laat het kaas niet van haar brood eten en probeert iedereen uit. Ik kan me dat van de jongens op die leeftijd echt niet herinneren. Als iets niet mag betekent dat voor Mila niet dat ze het niet kan proberen. En als iemand er dan iets van zegt kijkt ze  je gewoon heel lief en onschuldig aan.

Speciale band

Ik vind het heel bijzonder dat Mila zo eigen voelt en dat we een band hebben zonder dat we daar iets voor gedaan hebben. De band is er automatisch als je zusje een kind krijgt en is puur natuur.

Ik geniet als ik zie hoe blij mijn ouders zijn dat ze eindelijk alle schaapjes bij elkaar hebben verzameld. Ik geniet als ik zie hoe mijn jongens met hun kleine nichtje omgaan. En natuurlijk is het geweldig om mijn zusje weer dichtbij me te hebben. Het enige nadeel is dat ik mijn logeeradresje in Sydney kwijt ben…

Heb jij ook een neefje of nichtje waar je een speciale band mee hebt?

Ook leuk om te lezen zijn onze herfst tips voor de herfstvakantie