Wat ik je nu ga vertellen zul je misschien niet geloven, het is herkenbaar, of je vindt me gewoon een beetje dom.. Kan allemaal, of misschien vind je er wel wat anders van. Kan natuurlijk ook nog. Ik ga het in ieder geval even over sprongetjes hebben. Sprongetjes van baby’s, sprongetjes van dreumessen, sprongetjes dus… Ik hoorde pas over sprongetjes bij mijn 3e baby!
Ik ben zo’n moeder…
Yep, ik ben zo’n moeder die geen opvoedingsboeken leest, zo’n moeder waarbij je de pis niet lauw maakt met ‘goed bedoelde adviezen’. Zo’n moeder die haar eigen lijn trekt en met alle liefde moeder ik wat aan. Vaak gaat dat goed, soms wat minder. Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat je het beste kunt doen wat je eigen gevoel zegt. Zo voeden wij ook op. Niet uit een boekje, niet picture perfect, maar vooral uit gevoel en daarbij vinden wij het meegeven van normen en waarden erg belangrijk.
Sprongetjes
Het kan aan mij liggen, of aan de boeken die ik nooit gelezen heb.. Maar sprongetjes… ik had er nog nooit van gehoord. Niet van vriendinnen, want ik was de eerste met kinderen. Maar ook niet op het consultatiebureau of van kennissen met kinderen.
Maar toen kreeg ik onze 3e baby, Emma. Ondertussen waren er meerdere vrienden met kinderen.. Dat was het moment dat ik kennis maakte met het woord sprongetjes.
Lees ook: 10 dingen die alle ouders doen maar je echt niet vertellen
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Mark vroeg mij: Wat is in godsnaam een sprongetje? ”…” zegt dat ”…” in een sprongetje zit. Ik heb 3 kinderen en ik heb er nog nooit van gehoord! Jij wel?
Uhm, nou nee. Geen idee… Springt ze dan of zo? Ik zoek het wel even op.. Het kindje in kwestie was dus hangerig, huilerig en humeurig. Na wat onderzoek gedaan te hebben kwam ik er dus achter dat met sprongetjes een mentale groeispurt aangeduid wordt. Daar kan dus een hoop gejank, gehang en chagrijn bij komen kijken. Kan, want het hoeft dus niet.
Nog nooit wat van een ‘sprongetje’ gemerkt
Nu heb ik dus 3 kinderen en bij geen van deze 3 schatten (en soms terroristen), heb ik nog nooit iets van een sprongetje gemerkt. Tuurlijk, ze zijn wel eens minder gehumeurd, niet op hun best, maar duidelijke sprongen of hoe je het ook wilt noemen? Op mijn ervaring afgaande vind ik het een beetje onzin. Ik bedoel, we zijn toch allemaal wel eens chagrijnig?
Eerlijk is eerlijk, nu ik het begrip ken hoor ik er meerdere mensen over hoor. Ik geloof dat ”…” in een sprongetje zit. En om heel eerlijk te zijn, ik zou zo’n sprong dus niet herkennen al zal ik er tegenaan lopen. Is het niet een beetje een excuus zoeken waarom je kind huilerig is? Waarom je kind dwars is? Ik ben ook wel eens chagrijnig, zit ik dan ook in een sprong?
Tuurlijk, ik merk ook wel dat mijn kindjes periodes hebben dat ze anders in hun vel zitten, maar hey ze ontwikkelen zich nog steeds volop. Ik noem het dan ook geen sprongetjes.
Merkte jij wat van de sprongen van jouw kindje?
Of zou jij ze, net als mij, niet herkennen?
No Comments