Zonder autisme zou ik mijzelf niet zijn. Ik denk dat ik door autisme meer mezelf kan zijn. Dat heeft zeker zo zijn positieve kanten, maar ook wat keerzijdes. Maar daar ga ik niet naar kijken nu. In dit artikel zou ik het willen hebben over het plan van aanpak. Dit plan wordt jaarlijks door mijn begeleider opgesteld. In samenspraak met mijzelf natuurlijk. Maar hoe gaat dit in zijn werk? Ik ga proberen om hier een mooi verhaal van te maken.
De gemeente
Een traject zoals de mijne wordt verzorgd door het sociaal wijkteam van de gemeente. Zij hebben voor mij in 2016 uitgezocht welke organisatie mij het beste kan begeleiden. Middels een brief ben ik destijds op de hoogte gebracht. In deze brief stond welke organisatie mij ging benaderen. Vervolgens ontstond er mailcontact en werd er een afspraak gemaakt. De vertegenwoordiger vanuit de gemeente, meestal een wijkcoach, was aanwezig bij dit gesprek om alles rond te maken.
Het kennismakingsgesprek
In het kennismakingsgesprek met de begeleidende organisatie werd er in een uur verschillende dingen besproken. Bij mij werd er een uitleg gegeven over het soort begeleiding die zij boden. Vervolgens kwam er aan bod wat mijn wensen waren. Samen met de wijkcoach ging ik in gesprek om te vertellen waar mijn behoeften voor begeleiding twee jaar geleden lagen. De begeleidende organisatie heeft van mijn wensen en doelen een Plan van Aanpak gemaakt. Vervolgens ging ik daar met mijn toegewezen coach mee aan de slag.
Het Plan van Aanpak
De gemeente heeft een plan van aanpak nodig voor het afgeven van een indicatie. Voor de meesten keert deze verplichting ieder jaar terug. Mijn indicatie dient elk jaar opnieuw te worden verlengd. De gemeente gaat kijken of ze vinden dat ik in aanmerking kom voor een nieuw jaar gespecialiseerde begeleiding. Mocht dit niet het geval zijn, dan moet ik overstappen naar reguliere begeleiding.
In mijn plan van aanpak zijn verschillende levensdomeinen de leidraad. Zo wil de gemeente informatie krijgen over lichamelijke verzorging, financiën, daginvulling, hobby’s en mijn sociale netwerk.
Vervolgens komt er aan bod wat mijn doelen zijn voor de komende periode. Waar ga ik samen met mijn coach aan werken? Ik heb drie verschillende hoofddoelen opgesteld voor het komende jaar. Dat zijn:
- Stress verminderen
- Relaties onderhouden
- Zelfstandigheid en zelfredzaamheid ontwikkelen
Door middel van gesprekken met mijn huidige coach zijn we tot de conclusie gekomen dat bovenstaande doelen de hoofdmoot moeten worden. In het gesprek is ook duidelijk geworden waarom ik die doelen wil. Bijvoorbeeld de laatste: om op termijn zelfstandig te kunnen gaan wonen. Dan is het wel handig als ik weet hoe ik de was moet doen of koken.
Ik vond het leuk om te delen hoe mijn plan van aanpak er in grove lijnen uitziet. De fijnere details zijn uiteraard voor mij privé. Voor de zomervakantie van 2019 zal er opnieuw moeten worden gekeken of mijn indicatie verlengd moet worden. Dan gaat de hele riedel met de gemeente opnieuw beginnen.
Heb jij ervaring met de gemeente en/of een plan van aanpak?
- Deze blog is geschreven vanuit mijn perspectief.
No Comments