Ok. Heel eerlijk? Ik heb echt niet te klagen. Lott is een ongelooflijk brave meid die heel af en toe wat kattenkwaad uithaalt. En dat kattenkwaad wordt dan gevolgd door een berg schuldgevoel. Echt brutaal kan ik haar niet noemen en “haar best doen” is de norm. Tegenspreken is bij ons dan ook meer uitzondering dan de norm. Maar tegensprekende kinderen zijn een uitdaging en een ongelooflijke kans voor ons als ouders!
Tegenspreken graag
Ik stel voor dat dit even ons (GROOT!) geheim is, maar van mij zou ze best af en toe wel eens wat meer mogen uitproberen en zelfs meer mogen tegenspreken. Al vrees ik dat ik in haar puberteit wel de volle laag zal krijgen. L’ histoire se répète of zoiets…
Eerder vertelde ik al een keer over de manier waarop ik Lott’s opvoeding opvat en ook daar kon je lezen dat ik communicatie een van de belangrijkste aspecten van het moederschap vind. Nog niet helemaal mee? Lees dan snel eerst over sociaal opvoeden!
Dat gezegd zijnde, Lott is wel ontzettend mondig, heeft het geheugen van een olifant en is flink bij de pinken. Klinkt als een heerlijke mix van goeie kwaliteiten hè? Hè-le-maal mis. Het is een pruttelende soep voor bijdehandse opmerkingen, een betweterige jongedame en ouders met hun mond vol tanden en toch….
Joepie! Mijn kind spreekt mij tegen
Regelmatig zie ik topics verschijnen op websites, blogs en fora : ‘5 tips om het brutale in je kind te temmen’, ‘Help! Mijn kind spreekt mij tegen’, ‘koppig en eigenwijs, hoe ga je om met een lastige 5-jarige’ en ga zo maar door…
Ik wel nu echt niet de geitenwollensokkenmoeder uit gaan hangen maar stiekem ben ik dat wel een beetje. Ik vind het echt oprecht goed wanneer Lott me tegenspreekt.
Geen laksheid
Al wie stopte met lezen bij de vorige zin heeft ongelijk. Dat ik het goed vind, wil natuurlijk niet zeggen dat ik onbeleefd gedrag ook goedkeur. Integendeel. Maar er zijn een paar dingen waarmee ik jullie op weg wil zetten.
Ik ga niet zeggen hoe je met je kind omgaat en ik heb niet vertellen wat de beste manier is. Wel kan ik jullie even laten zien hoe ik het doe, en welk idee daarachter schuil gaat. Ik daag jullie dan ook uit om hier zelf ook eens over na te denken als je dat nog niet bewust deed.
Onbeleefd
Alleen al de manier waarop je naar onbeleefd gedrag kijkt, bepaald mee hoe en waarop je reageert in de opvoeding van je kinderen. Tegenspreken behoort voor mij dan ook niet noodzakelijk tot de categorie “onbeleefd”.
Hoewel het ook helemaal niet zo zwart/wit is. Natuurlijk vind ik het wel onbeleefd als kinderen een grote mond opzetten. Maar aangeven dat ze iets eigenlijk niet willen, om welke reden dan ook, is voor mij niet per definitie negatief.
Er zijn natuurlijk momenten waarop iets bespreekbaar is, en momenten waarop er geluisterd moet worden. Ook dat geef ik Lott steeds mee. Doordat ze weet dat nadien alles wel echt en oprecht bespreekbaar is, maak ze daar ook helemaal geen dingetje van.
Zwijgen is zilver en spreken is goud
Ik ben van mening dat álles bespreekbaar moet kunnen zijn. Ik hoor graag alle leuke dingen die Lott tegenkomt maar ik probeer ook echt open te staan en te luisteren naar wat er minder gaat.
Dat laatste is soms wat moeilijk. Het betekent dat je ook geconfronteerd wordt met negatieve gevoelens en daar zijn wij, mensen, vaak niet zo goed mee. Samen met Lott probeer ik tijdens haar opvoeding deze taboe te doorbreken.
Wanneer Lott me tegenspreekt, gaat bij ons de discussie dan ook niet over “je hoort niet tegen te spreken.” Ik probeer haar ervan bewust te maken dat álles gezegd kan worden, wanneer je dat op een respectvolle manier doet. Voor mij hoeft Lott niet op te groeien tot een meid die slaafs bevelen opvolgt omdat “je niet mag tegenspreken.”
Bespreken is niet noodzakelijk goedkeuren
Het is niet omdat iets bespreekbaar wordt gemaakt, dat altijd hun eigen willetje kunnen doordrijven. Door het wel bespreekbaar te maken, is er ruimte om de ‘waarom’ van dingen uit te leggen. Wanneer Lott begrijpt waarom bepaalden dingen zo moeten of verlopen, is ze ook wel bereid om ze zo te doen. Ook al vindt ze dat vaak niet helemaal geweldig.
Opvoeden tot zinnige volwassenen
Doordat onze kinderen af en toe tegengas geven, krijgen wij als ouder unieke kansen.
Wanneer ze tegenspreken krijgen we de kans om onze kinderen te leren communiceren over wat ze niet fijn vinden. Ik weet niet of je ooit al gemerkt hebt hoe moeilijk dat voor veel mensen is? Een unieke kans om onze kinderen te leren op welke manier ze ook lastige boodschappen bespreekbaar kunnen maken.
Door via de opvoeding extra in te zetten op communicatievaardigheden, bouw je mee aan een andere samenleving, aan sprekende mensen, aan geen taboes, aan gelukkige levens voor onze dreumesen.
En of ik nooit eens zeg : “omdat ik het zeg!”? Jawel hoor, maar ik doe mijn best. Net zoals jij.
Hoe ga jij om met een tegenspreker?
Och, dat laatste, dat gebruik ik dagelijks! Omdat ik het zeg, omdat ik de mama ben, omdat ik hier de baas ben, op de lange duur gaat ze mij zien als een generaal ipv haar moeder. Dat wil ik niet. Ik moet er ook echt mee aan de slag want hoe ouder ze word (de oudste) hoe moeilijker het gaat tussen ons. Bedankt voor je uitleg!
Een hobbelig pubertijdperk zal er altijd zijn, vrees ik. Maar na de hormonale uitbarstingen en roepende moeder met rode wangen van zich op te winden, kan er altijd plaats zijn om een gesprek aan te knopen. Ook met pubers. Al zijn die misschien niet altijd even vatbaar voor zo’n gesprek. In die gevallen kan het, volgens mij, genoeg zijn om te uiten dat je de frustratie begrijpt en welke redenen je hebt om bij je standpunt te blijven. Op korte termijn lost het misschien niet veel op maar op langere termijn komt dat jullie relatie alleen maar ten goede. Al moet ik zelf nog afwachten of ik in staat ben om zo’n mooie theoretische uitleg toe te passen op een onlogische puber. ?
De dingen die ik in dit artikel lees vind ik geen tegenspreken. “Dat wil ik niet” is imo geen tegenspreken.
Tegenspreken is als ik zeg dat ze iets moet doen en ze zegt “dat heb ik al gedaan” terwijl ik zeker weet dat het niet zo is en als ik dan zeg “dat heb je niet gedaan” zij zegt “dat heb ik wel gedaan”.
Tegenspreken is imo als het kind eigenlijk door de reactie die ze geeft zegt “wat jij zegt is niet waar”. En niet als ze een mening geeft, een gevoel, een wens, ook “dat wil ik niet” is geen tegenspreken.