Mijn zoon is vier, laatst zag ik een oproep voor moeders van volwassen kinderen over wat zij anders zouden doen met betrekking tot de opvoeding van hun kind. Ik hoef geen volwassen kinderen te hebben om te weten wat ik anders zou doen hoor, ik geef nu al toe dat ik af en toe niet de juiste keuzes heb gemaakt.
Verwend
Mijn zoon is namelijk verwend. Gewoon echt verwend. En dat komt mede door de opvoeding. Iedere keer als ik wat tegenkwam van Duplo ofzo in de Kruidvat nam ik dat mee. Voor hem of misschien eigenlijk voor mijzelf, ik vind het dan leuk om alles te hebben van een serie. Zo hebben we van de voorleesboeken alle series die het Kruidvat ooit verkocht heeft ben ik bang. Met Sinterklaas, Kerst en zijn verjaardagen heb ik hem overladen met cadeaus. En niet alleen ik, onze familie en vrienden geven natuurlijk ook cadeautjes. Als eerste kleinkind van beiden opa’s en oma’s kom je niks te kort hoor!
Met de zindelijkheidstraining blunderde ik ook al met cadeau’s op een geven moment ging hij het potje niet meer op zonder nieuwe auto. Mijn tip, beloon met stickers. Het geld wat je in tien jaar uitspaart aan luiers was ik alweer kwijt. Mijn manier van opvoeding kost je dus veel geld.
Waarom ik het anders zou doen?
Waarom ik het qua opvoeding en spullen komen anders zou doen? Ik heb geen idee wat ik die jongen nog kan geven. We hebben een kast vol Duplo, een slaapkamer vol Playmobile en zeker 50 voorleesboeken. Meer denk ik trouwens. Nou kan hij zelf natuurlijk wel dingen verzinnen om te vragen voor Sinterklaas, maar bij de tweede heb ik pas echt een probleem. Depp had alles al dus zij heeft al helemaal niets nodig! Én ze is in december jarig dus ik zit met m’n handen in het haar. Wat moet ik haar geven, we hebben alles al en ze snapt er nog niet zoveel van maar ik kan moeilijk een verjaardag vieren zonder één cadeautje toch? En die kleine slimmerik ziet het ook echt wel als Joey maar een cadeautje krijgt van de Sint en hij meer. Ook is het gewoon niet eerlijk, maar nu krijgt ze gewoon echt bijna niks. Als ze ouder is en het meer begrijpt gaan we natuurlijk weer eerlijk op.
Dus lieve mama’s hier mijn advies:
- Vraag bij geboorte en eerste verjaardagen om houdbaar speelgoed of cadeaukaarten zodat kinderen later wat uit kunnen zoeken. Vind je het stom om te vragen om een cadeaubon leg het dan uit! Ik heb zelf liever een bon of niets dan dat men geld uitgeeft aan kleding die ik mijn hond nog niet aan zou doen. Of nog erger, speelgoed wat geluid maakt, dat doen mijn kinderen zelf al de hele dag door. Verzorgingsproducten voor baby’s zijn ook altijd leuk om te krijgen, dat gebruik je toch wel. Nou ja shampoo en bad/doucheschuim, de rest staat hier ook nog steeds vol in de kast.
- Geef zelf met een verjaardag niet veel of zelfs geen kleine cadeautjes. Ze krijgen zoveel van anderen het stapelt alleen maar op. Dit geld eigenlijk ook voor Sint of Kerst. Aangezien opa en oma’s graag cadeaus geven kan je dat zelf overslaan.
- Geef knutselspullen, dingen die opgaan. Met een pot verf is mijn zoon even blij als een auto en onze kleine Picasso doet niets anders dan tekenen.
- Je kan online lijstjes maken met wensen. Die voorzie je van een link waardoor mensen de juiste dingen kopen, zo kan je dat dan ook weer makkelijker aan iemand anders overlaten. Als ik een Duplosetje vraag moet het natuurlijk wel de juiste zijn, zo vervelend ben ik dan ook wel weer. Ik heb even moeten wennen aan dit concept want ik vond het niet zo netjes, maar mijn argument blijft hetzelfde, het is zonde om geld uit te geven aan spullen die niet worden gebruikt.
- Boeken zijn in mijn ogen altijd goed en horen ook wel een beetje bij de opvoeding. Als je hem al hebt kan je het boek bij onze kinderboekenwinkel met de boekenlegger die erin zit omruilen voor een andere.
- Maak duidelijke afspraken over cadeaus met elkaar en je familie, niet teveel en te vaak is mijn advies. Anders zijn ze er zo aan ge(ver)wend.
Leer van mijn fouten die ik maakte in het begin van de opvoeding 😉
No Comments