de opvoeding

Omgaan met moeilijke momenten tijdens de opvoeding

Vrouw By okt 19, 2018 2 Comments

De opvoeding van je kindje, iedere moeder zal weten dat dit niet altijd een roze wolk is. Opvoeden kan pittig zijn, zelfs als je kindje nog maar een baby is. Vandaag deel ik de momenten die ik moeilijk vind tijdens de opvoeding en hoe ik daar mee omga.

1. De verschillende fasen in ontwikkelingde opvoeding

De ene dag denk je het eindelijk gevonden te hebben! Je weet wanneer je kindje wilt eten en drinken, wanneer hij wilt spelen, wanneer hij moe is en noem maar op. Bij Lars zit daar enig ritme in. Ik ben dan iemand die een soort planning gaat maken en ook mijn afspraken op Lars probeer af te stemmen. Net als je bedacht hebt wat handig is en wat werkt, verandert het weer.. Dit elke keer weer opnieuw, want opgroeien bestaat nu eenmaal uit fases. Best lastig soms, maar het hoort erbij.

Wat helemaal lastig is, is als je kindje eerst altijd doorsliep en nu ineens iedere nacht wakker wordt voor een flesje. Dat maakt het een stuk zwaarder. Wij mopperen dan ook, maar proberen in ons achterhoofd te houden dat het een fase is en het dus zomaar ineens weer kan veranderen. Je kunt ook boos en chagrijnig blijven, maar daar schiet je niks mee op. Probeer als ouders zijnde elkaar anders af te wisselen en vooral het samen te doen. En de rust bewaren! Zeer belangrijk. Het verandert vanzelf weer.

2. De vermoeidheid

Dan kom ik eigenlijk meteen op het volgende moeilijkste punt in de opvoeding, de vermoeidheid. Ik heb eigenlijk veel meer energie dan voordat ik Lars kreeg, alleen ben ik aan de andere kant een stuk vermoeider. Je bent hele dagen, ik ben een thuisblijfmoeder, aan het zorgen voor je kindje. Niet alleen dat.. Je runt het huishouden, zorgt voor het eten, maakt uitstapjes met je kindje en hebt zelf ook nog hobby’s en sport. Logisch dat je na al deze dingen gewoonweg op bent. Soms zou ik willen dat er heel even een pauzeknop was, maar helaas. Wij gaan (lees: moeten) gewoon rustig door.

Is er een oplossing?

Natuurlijk zou je dan ook op tijd naar bed moeten gaan, maar ja dat is nog best lastig. Er zijn dan nog zoveel dingen die ik nog even snel wil doen, die serie is te verslavend en even tijd samen is ook belangrijk. Voor je weet is het dus weer laat en komt je kleine al bijna weer voor de fles (zeg maar). We zouden dus eigenlijk slim moeten zijn en de boel de boel moeten laten. Hup, je bed in.

De dingen die je tegen vermoeidheid zou kunnen doen, zijn op tijd naar bed gaan, bewegen, gezond eten en rust momentjes pakken als het kan. Zo pak ik, als Lars tussen de middag slaapt, even een momentje op de bank. Even eten, lezen of tv kijken en dan weer verder. Het kan ook zijn dat ik in de ochtend nog even blijf liggen, maar dit gaat natuurlijk niet als je meerdere kindjes hebt, of je kinderen naar school gaan. Probeer dan toch ook een rustmomentje te vinden, al is het alleen maar om een theetje te drinken. Je laadt dan toch weer een beetje op. We dwingen onszelf meestal het huis te gaan schoonmaken en opruimen, maar dat zouden we soms een beetje moeten laten. Hebben we uiteindelijk veel meer aan..

Sowieso hangt de vermoeidheid vaak ook samen met de fases en sprongen van je baby en gaat het dus vanzelf weer over (denk ik). Hou vol! Maar ik denk dat ik de vermoeidheid wel één van de meest moeilijke momenten tijdens de opvoeding vind. Het heeft nu eenmaal bijna overal invloed op.

3. Ogen in je achterhoofd hebben

Iedere seconde opletten. Gewoon echt iedere seconde! Het kan namelijk maar zo zijn dat je baby een dreumes wordt en gaat zitten, staan en klimmen. Dat had ik van de week. Lars kroop lekker op zijn speelmat en mijn telefoon ging af. Lars was toch wel heel lief aan het spelen, dus pakte ik mijn telefoon. Kon ik meteen een leuke foto maken. Nog geen vijf tellen later had ik mijn camera op hem gericht. Op hem gericht? Nee joh, hij stond ineens tegen het televisiekastje aan. Huh? Sinds wanneer kan jij staan dan?!

Ik bedoel maar.. ze kunnen vaak (ineens) veel meer dan wij denken. Best gevaarlijk.. Dus die telefoon pak ik niet meer als Lars door de kamer kruipt en sowieso doe ik niks meer als hij ‘los’ is, haha. Ze ontwikkelen zich zo snel en het is zo knap wat ze allemaal al kunnen. We moeten dus aan alles denken en op alles letten. Best lastig dat je de hele tijd je focus op die kleine man moet hebben. Kom je ook weer terug bij die vermoeidheid.

4. Te weinig tijd

Ik kom chronisch tijd tekort! Dan mis ik zo’n beetje een hele dag in een dag.. Zelf ben ik erg perfectionistisch aangelegd en wil ik het gewoon allemaal strak en goed hebben, maar dat gaat dus niet altijd. Dat moet ik dus toch maar loslaten, want anders word je gek! We mogen soms best lief voor onszelf zijn en een stapje terugnemen. Lars is voor mij het belangrijkste en alles wat ik erbij kan doen, is mooi meegenomen! Lukt het niet? Jammer dan hoor. De wereld zal niet vergaan.

5. Huilbuien

Als Lars zijn zin niet krijgt, wordt hij woest. Hij kan dan heel hard huilen en krijsen. Hij blijft het proberen en ik blijf dus bezig met nee zeggen en weghalen/omdraaien. Dat vind ik soms best lastig, omdat je consequent moet blijven, maar het ook sneu is als hij enorm overstuur raakt. Dilemma’s van een moeder dit. Ik geef er dus niet aan toe, maar soms vind ik het wel heel zielig. Lars kan zichzelf zo overstuur helpen. Arm ding. Als het klaar is, krijgt hij wel altijd een dikke knuffel hoor. Zijn we weer de beste vriendjes, haha.

6. Balans

Tot slot is het ook lastig om een balans tussen je kind en je eigen ding te vinden. Als het avond is, Lars langer op is dan normaal en je heel graag even dat leuke programma wilt kijken.. Zulke momenten. Wij kijken dan half het programma en spelen ondertussen met Lars. Dat is niet altijd zoals je voor ogen had, maar het is niet anders en gelukkig is dit niet altijd het geval. Best wennen soms het ouderschap.

Toch is opvoeden het mooiste wat er is!

Het is het allemaal waard en ik zou het voor geen goud willen missen. De opvoeding van je kindje is zo mooi, ondanks dat het ook zwaar is. De ontwikkeling en sprongen die je baby maakt blijven bijzonder. Als ik naar Lars kijk, besef ik me maar al te vaak dat het een groot wonder is. Dat zo’n klein mensje zich zo kan ontwikkelen. Ooit wordt hij net zoals wij en kan hij dezelfde dingen doen. En dat hebben wij hem dan maar mooi geleerd. Echt wat is het leven toch een wonder!

Wat is voor jullie een moeilijk moment in de opvoeding? Hoe gaan jullie hiermee om?

Ik ben benieuwd!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer! Vergeten jullie trouwens niet met de super leuke en griezelige Halloween Bloghop mee te doen? Er vallen, op verschillende blogs, een heleboel leuke prijzen te winnen. Meer met Mama doet dus mee, maar ook mijn blog Hallo lief kleintje en een heleboel andere mooie blogs. Dus neem zeker een kijkje, want het is de moeite waard!

Liefs,

Author

2 Comments

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.