Als je oudste kindje naar de basisschool gaat, gaat er werkelijk waar een wereld voor je open. Een gloednieuwe wereld, waarvan het in eerste instantie lijkt alsof iedereen een handleiding heeft gekregen, behalve jij. Je bent zo groen als gras, ook op het gebied van een kinderfeestje.
Althans dat gevoel had ik heel sterk. En nee hoor, het gaat allemaal niet om enorm grote en heftige dingen, maar juist die vele kleine dingetjes maakten mij in het begin best even onzeker. Ik voelde me echt een soort groentje.
Waar zetten we de bekers voor het tien-uurtje neer, wat moet er wel/ niet in de gymtas, tot waar mag je mee de klas in om dag te zeggen? Maar dat zijn de praktische dingen, die de kinderen gelukkig zelf ook snel oppikken en aanleren. Maar ook zaken als, geen terugkoppeling krijgen na school over het verloop van de dag van de juf was erg wennen voor mij.
Zoveel nieuwe en spannende prikkels en ontwikkelingen voor onze kleuter, maar stiekem ook voor ons als ouders.
En om dan ook maar even te zwijgen over de groepjes vorming op het schoolplein bij het ophalen, door de ouders. Jawel, je leest het goed, de groepjesvorming door de ouders! Logisch toch en heel normaal! ?
Vakantie tijd voor herstel
Onze kinderen zijn allemaal in de zomer geboren en beginnen daarom alle drie na de zomervakantie aan hun basisschool carrière.
Tijdens de eerste vakantie na de start, de herfstvakantie dus, lagen we allemaal met onze tong op het asfalt. Helemaal eerlijk beeld is dat natuurlijk niet, omdat ik ook in de tweede schoolweek van Sebastiaan was bevallen van ons meisje. Dus vermoeid waren we sowieso.
Go with the flow
Gedurende het jaar, wen je geleidelijk aan alle nieuwigheden en pik je alles aardig op. Sebastiaan deed het hartstikke goed, vooral na de Kerstvakantie heeft hij een enorme sprong gemaakt. Qua assertiviteit kan hij nog steeds wel wat meer ontwikkelen, maar het gaat heel goed met hem. Veel ‘eerste keren’ zijn er voor hem (en voor ons ook zeker) voorbij gekomen.
Zo ook de eerste keer een kinderfeestje. Onlosmakelijk verbonden met kleine kinderen, zijn natuurlijk de kinderfeestjes.
Vroegah
Als ik terugdenk aan de kinderfeestjes die wij hadden en hielden, komt een aantal zaken boven. Let wel ik kom uit de jaren ’80 dus misschien wel goed om dat even in je achterhoofd te houden ?.
Bijna standaard begon elk kinderfeestje met de cadeautjes uitpakken en met taart en limonade en liedjes zingen. Maar voordat we dat gingen doen, gingen alle kindjes de cadeautjes eerst verstoppen en moest de jarige deze gaan zoeken.
Ik ben in mei jarig en had eigenlijk altijd wel mooi weer op mijn verjaardag. Hierdoor kon het tweede onderdeel van de verjaardag vaak lekker buiten verder gaan: de speurtocht. Er was dan een speurtocht in de buurt uitgezet met allerlei opdrachten, die natuurlijk gelukkig wel elk jaar varieerden.
Aan het einde van de speurtocht of als laatste onderdeel van het feestje was er vaak een circuitje van een aantal Oud-Hollandsche spelletjes klaargezet. Denk daarbij aan aardappelpoepen, zaklopen, ezeltje prik et cetera.
En dan eindigden we vaak toch wel met een hele stap pannenkoeken.
Bijna alle feestjes, die we hadden had ongeveer dit als opzet. Bij de één werden er nog wat creatieve dingen toegevoegd, als taartjes versieren, knutselen en tekenen. Bij de ander gingen we ook wel een video-film kijken. (Ja ja toen hadden we nog de ouderwetse VHS banden). Hing natuurlijk ook wel af van het seizoen.
Tijden veranderen
Toen we wat ouder waren, gingen we andere dingen doen, op andere locaties dan bij iemand thuis. Bijvoorbeeld mini golfen, zwemmen, disco feestjes en lasergamen. En wat ik nog steeds supertof vind als herinnering was dat we met een klasgenootje in een grote bus naar de Mc Donalds gingen in Groningen. We kregen toen een rondleiding en mochten helpen in de keuken en kregen toen allemaal gave dingen mee horend bij de Happy Meals die we daar gingen eten. Geweldig toch?
Ik dwaal af.
Sebastiaan maakte ook kennis met het fenomeen kinderfeestje. Een eerste kennismaking, die niet heel prettig was voor hem en voor deze moeder.
Heel onschuldig hoor en het hoort er allemaal zeker bij, maar toch moest ik even slikken.
Blijkbaar was er een kindje uit zijn klas jarig geweest en was haar kinderfeestje die middag. Vrij discreet waren de uitnodigingen per post verstuurd, of ‘stiekem’ gegeven aan de ouders zonder dat de niet-uitgenodigde kinderen dit konden zien.
Maar toen verzamelden alle kinderen die naar dat feestje gingen zich bij de deur, toen de school uitging. En Sebastiaan had gehoord dat zijn klasgenootje een kinderfeestje gaf en wilde ook mee. Hij was alleen niet uitgenodigd. En om het nog een beetje erger te maken, zei dat meisje dat hij wel mee mocht, waarop de ouders weer ingrepen. En terecht.
“Jij mag niet op mijn feestje komen”
Omgaan met teleurstellingen, les 88. Een huilende kleuter, die het concept nog volledig niet begreep, moeten uitleggen dat hij niet was uitgenodigd en niet mee kon, was pittig. Hoort er allemaal bij en ook heel erg begrijpelijk dat hij niet mee kon, maar toch.
Op dat moment schoten er ook allemaal angstige gedachtes door mijn hoofd. Een soort van nachtmerrie voor elke ouder denk ik: de angst dat je kind wordt buitengesloten. Nu is dat absoluut niet het geval bij hem, toen niet en nu ook niet, maar ik vreesde er wel voor. De uitspraak als je vroeger ruzie had van ‘jij mag niet op mijn feestje komen’ kent iedereen wel!
Een continue gevoel van angst en onzekerheid heb ik toch al gekregen du moment dat ik erachter kwam, dat ik in verwachting was van onze oudste, maar dat terzijde ?.
“Als hij maar niet altijd wordt uitgesloten van een kinderfeestje..” En “Vinden ze hem wel leuk?” en “Wanneer zal hij wél worden uitgenodigd?” Ok ik dwaal wéér af…
Niet lang daarna ging er toch een golf van opluchting door mij heen, toen ik uit de brievenbus een mooie uitnodiging voor zijn allereerste kinderfeestje haalde.
En wat voor eentje: een feestje bij een boer op de boerderij. FEEST! Een betere combinatie kon er voor onze kanjer niet zijn: dieren en spelen, het kon niet op!
Inmiddels heeft hij al eerdere feestjes gehad, superfijn en leuk en deze week weer eentje. En hij heeft ook zijn eigen feestje gehad!
Dazzling Dino’s
Als kinderen vijf worden, wordt over het algemeen ook hun eerste kinderfeestje georganiseerd. Zo ook voor onze kerel.
Het werd een feestje met een duidelijk thema. Een thema waar niet lang over nagedacht hoefde te worden: dinosauriërs.
Weer een mijlpaal: zijn allereerste kinderfeestje dus deze moeder wilde het wel heel graag goed en leuk doen.
Het thema werd behoorlijk ver doorgevoerd: slingers, servetjes, bordjes, bekertjes en tafelkleden met dino’s.
Startend met het verstoppen van de cadeautjes om vervolgens die uit te pakken tijdens het eten van de dinosauriër-taart met limonade.
Vervolgens een speurtocht met dino-sporen door de straat gezet met stoepkrijt, met onderweg verstopte dinootjes. Om de uiteindelijke schat te zoeken: een ei welke ik van papier-marché had gemaakt met jawel, dinosauriërs erin, verpakt in dino-tasjes. Verder zaten er in die tasjes, dino-potloodjes en snoepjes die ze allemaal mee naar huis kregen.
Ook had ik nog dino-maskers die ze konden inkleuren en dan op konden doen. Maar die ‘opdracht’ hebben
ze half gedaan, aangezien ze na de speurtocht, met z’n allen op de trampoline stonden en in het tuin-speelhuisje bezig waren en dat de rest van de middag wilden blijven doen. Prima!
De ouders kwamen de kinderen halen, maar ook toen stonden ze nog volop te springen op de trampoline. Dus de ouders ook maar een drankje gegeven en zo hadden we ook nog even een mini-borrel met de ouders.
Kleuter kinderfeestje
Bekaf maar voldaan, ploften wij toen het huis weer leeg en schoon was op de bank.
Een kleuter kinderfeest is best prima te doen! Nog wel! Hierbij even mijn tips:
- Wees duidelijk hoeveel kindjes er mogen worden uitgenodigd, en laat dan je kind zelf kiezen. We houden de geijkte regel er wel in dat ze net zoveel kindjes mogen uitnodigen als de leeftijd die ze worden. Dus we hadden vijf kindjes en met zijn broertje erbij in totaal dus zeven.
- Maak de uitnodigingen met je kind zelf, of vul ze zelf in. Breng ze samen ook persoonlijk bij de kindjes (dus niet op het schoolplein!).
- Maak een draaiboek. Een draaiboek is wel handig en aan te raden! We hadden alleen een uur gerekend voor de speurtocht, maar ze gingen als een malle en binnen drie kwartier waren alle schatten gevonden. Het feestje duurde overigens drie uur.
- Zorg voor (genoeg) activiteiten. Helemaal kleuters hebben een soort van tomeloze energie. Ze lekker laten rennen en razen, is dan echt nodig en voor iedereen fijn! Liefst natuurlijk buiten anders kan je je huis niet meer terugvinden of herkennen, na zo’n feestje.
- Zorg voor een thema. Altijd leuk en handig toch een thema? Als je daar dan je activiteiten ook nog eens aan koppelt, ben je snel klaar met de planning! (Maar pas op: op internet zoeken naar ‘kinderfeestje’ + [thema] staat gelijk aan urenlang verdwalen op het web..)
- Niet een tip, wel een leuke aanrader: zorg voor wijn/ drankjes en een klein hapje voor de ouders voor als ze de kinderen komen halen. Geleidelijk en gezellig uitchecken!
Klein en onschuldig
Ik realiseer me wel dat bovenstaande tips, voor kleuters nog wel van toepassing zijn. Maar als je kinderen groter worden, zal het lastiger worden. Om mij heen zie en hoor ik dat ook wel. De thema’s worden echt groter en grootser en de bijbehorende kosten stijgen daarmee ook per minuut.
En als je kind 10 wordt, weet ik niet of ik nog heel ontspannen zeg dat ik het oke vind, dat 11 kinderen van die leeftijd ons huis over mogen nemen. Dus dan ga je wellicht ook wel sneller ergens naar toe. Maar dan zit je weer met vervoer. Hulp inschakelen is dan geen tip meer vermoed ik, maar een vereiste. En sparen…!?
Gelukkig hebben ik nog even! Denk ik…hoop ik…
Maar mocht jij alvast tips voor me hebben, ik hoor ze héééél graag!
Kan ik me mentaal, fysiek en financieel alvast gaan voorbereiden!
1 Comment