Terwijl wij vroeger meer buiten dan binnen speelden zijn tegenwoordig de rollen nogal omgekeerd. De ouders van tegenwoordig zijn sneller bang dat hun kroost iets overkomt en daarom worden kinderen steeds korter gehouden en meer beschermt opgevoed. Het lijkt soms wel of we onze kinderen het liefst in een gouden kooi zetten zodat ze zich geen pijn kunnen doen of een blauwe plek kunnen oplopen. Hoewel ik af en toe de touwtjes misschien iets te los laat qua ontwikkelingstocht zijn er veel meer ouders in Nederland die hun kinderen lekker strak en beschermd willen houden.
Vroeger
Ik weet het nog zo goed! Vroeger toen wij buiten speelden vonden we het heerlijk om te voetballen, verstoppertje te spelen of om stoeprandje te doen. We klommen in bomen, sprongen over sloten en vingen kikkers. Wanneer we binnen moesten komen voor het avondeten was dat toch wel het wereldprobleem van de dag voor ons. Tegenwoordig is dat allemaal een beetje anders. Kinderen willen zelf niet altijd buiten spelen, ze hebben tenslotte pc’s, tablets en laptops. Maar ook komt het doordat wij als ouders onze kindertjes soms te veel willen beschermen tegen de gevaren van buiten.
Laat ze lekker buiten spelen!
Laat je kind lekker buiten spelen, op onderzoek uitgaan. Gevaren ontdekken en angsten overwinnen. Bedoel ik natuurlijk niet dat je ze op een ontzettend drukke weg moet laten voetballen, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Wanneer ik mijn kind zie vallen en zeg; ‘een keer stampen en het is over’, zullen veel ouders denken: mens doe eens normaal! Maar voor mijn kinderen werkt het wel. Ze janken niet om ieder minuscuul pijntje. Natuurlijk heb ik gelukkig zelf nog wel het inzicht om te zien of er wat aan de hand is. Want laten we eerlijk zijn, kinderen kunnen ook al huilen om het minste of geringste.
In tegenstelling tot mij, zijn er veel ouders die nog bang zijn voor de stoeprand. Stel je voor dat je kind struikelt en een schrammetje oploopt.. Als het aan mij zou liggen zouden mijn kinderen zo veel mogelijk buitenspelen. Want buitenspelen is gezond. Zelf op onderzoek uit gaan werkt ook alleen maar mee aan de ontwikkeling, vind ik dan hé?! Ik vind het heerlijk als mijn kinderen buiten gaan voetballen, een stukje wandelen of met de fiets over de stoep racen. Ja, ze vallen wel eens, maar gelukkig hebben we altijd pleisters in huis 😉 . Soms heb ik het gevoel dat kinderen tegenwoordig tot en met beschermd worden. Is dat echt nodig? Ik geloof van niet.
Vrij buiten spelen
Ik moedig het echt aan wanneer mijn kinderen vrij buiten willen spelen. Op deze leeftijd mogen ze nog niet zelf oversteken, en er zijn regels. Maar verder laat ik ze graag vrij in wat ze willen doen. Ooit zullen ze misschien wel kattenkwaad uit gaan halen, maar hé, wie heeft dat nu niet gedaan?
Leren risico’s inschatten door buiten spelen
Ik geloof er in dat kinderen zelf, met een beetje hulp natuurlijk, risico’s leren inschatten. Dagelijks zullen onze kinderen te maken krijgen met de dagelijkse speelgevaren. Denk hierbij aan struikelen, uitglijden, vallen of hun hoofdje eens flink stoten. Leuk is natuurlijk anders, maar ze leren er wel van risico’s inschatten. Grenzen opzoeken hoeft echt niet verkeerd te zijn vind ik. Daarbij vind ik het juist goed voor kinderen om eens wat moeilijks te proberen en te zien of het lukt. Helpt alleen maar bij het zelfvertrouwen. Wanneer ik mijn kinderen het zou weerhouden omdat het ‘eng’ of ‘gevaarlijk’ zou zijn zouden ze het ook niet uitproberen. Wanneer je je kind tegen alles wilt beschermen durft het uiteindelijk zelf niets meer.
No Comments