Afscheid nemen van speelgoed.

Mijn kinderen zijn verzamelaars, afscheid nemen van iets is moeilijk. Het liefst hamsteren ze er op los, takken, blaadjes, steentjes.. Alles wat ze ‘vinden’ moet mee. Soms moeten ze van mij afscheid nemen van speelgoed, daar hebben ze moeite mee. Ook al spelen ze er nooit mee, zijn ze er niet aan gehecht, op het moment dat ik het weg wil doen is het verschrikkelijk voor ze.

Samen opruimen en uitzoeken wat weg kan

Zo af en toe moeten ze dan toch echt even samen met mij alles uitzoeken wat weg kan. Mijn kinderen worden door de opa’s en oma’s best verwend. En dan hebben we oom Brian nog die elke maand wel met het één of ander op de proppen komt. Super leuk en lief dat ze dat doen natuurlijk, maar zo nu en dan krijgen ze ook wat van ons en dat allemaal bij elkaar opgeteld maakt het toch wel erg veel. Daarom moeten ze één keer in de zoveel tijd echt uitzoeken en opruimen van ons.

Weg er mee

Dat is verschrikkelijk

En dat kan natuurlijk echt niet, als iets weg moet waar ze nooit mee spelen is het opeens spontaan het lievelingsspeelgoed geworden. Dat kan dan echt niet weg. Want ja, dat is het favoriete speelgoed. ” Dat weet je toch mam?” ”Nee, niet echt. Ik zie jullie er nooit mee spelen.”

Als de kinderen er niet zijn

Soms heb ik van die buien he, dan moet ik gewoon datgene doen wat ik in mijn hoofd haal, vandaag was dat de kamer van Emma opruimen, kleertjes uitzoeken en opbergen. Maar even terug, als ik iets in mijn hoofd haal dan moet het ook gebeuren. Als de kinderen naar school zijn of uit logeren en ik echt niet meer tegen de troep op de kamertjes kan, pak ik een vuilniszak. Met die vuilniszak struin ik de kamertjes af. Ik zoek speelgoed uit wat of kapot is of waar ze nooit mee spelen en gooi het in de desbetreffende vuilnisbak. En dan lekker aan een kop thee.  En geen haan die er naar kraait hoor. Dezelfde dag missen ze het niet, de volgende dag niet, die week er op niet en 3 maand later ook niet. Bijzonder he?

En nu ik het toch over thee had, in dit artikel lees je over heerlijke thee. Tip hoor!

Zelf speelgoed uitzoeken om weg te doen valt zwaar

Ze hebben er echt moeite mee, het valt ze zwaar. Afscheid nemen van speelgoed. Niet omdat ze er aan gehecht zijn, maar omdat ze gewoon niets willen missen. Natuurlijk hoeven ze geen speelgoed weg te doen waar ze echt wat aan hebben, waar ze veel mee spelen. Spelletjes zijn hier ook favoriet dus die bewaren we in de spelletjeskast.

En dan ineens kon het wel

In de Sinterklaas periode was er bij de AH een actie, je kon je oude speelgoed inleveren en dat werd dan verdeeld onder kinderen die het niet zo goed hadden. Merel zag de kar staan en vroeg waar dat voor was. Na het uitgelegd te hebben ging ze toen we thuis waren meteen naar boven. Ze zocht op haar kamertje uit wat we aan de andere kindjes konden geven. Ineens nam ze afscheid zonder dat ze er moeite mee had. Dat vind ik dan weer zo mooi aan haar. Het maakt me trots♥.