Vrijdag 22 september ben ik 40 weken zwanger, eigenlijk heb ik me nooit vastgepint op deze datum omdat ik er van overtuigd was dat de baby wel eerder komen zou.
De eerste 12 weken van een 40 weken durende zwangerschap.
40 weken zwanger, dat zou ik niet halen. Dit gevoel had ik eigenlijk al vanaf het begin. Mijn zwangerschap is ook totaal niet lekker verlopen. Een grote roze wolk maakte hier na 12 weken plaats voor een grote grijze onweerswolk. De eerste 12 weken had ik nergens last van, geen klachten, helemaal niets. Erg prettig.
En toen kwam week 13.
Vanaf week 13 kreeg ik ontzettende last van vermoeidheid, een paar weken later misselijkheid en ik kon echt werkelijk niets meer binnenhouden. De toilet was mijn beste vriend, daar hing ik dagelijks met mijn hoofd boven. Vanaf week 18 kon ik bijna niet meer lopen. Ik bezocht de verloskundige en dokter en kreeg het advies om naar de fysio te gaan. Dit heb ik gedaan en ik mocht eigenlijk niet meer werken. Dit mag eigenlijk niet op deze manier gezegd worden, maar dat was wel waar het op neer kwam. Zware bekkenpijn en bekkeninstabiliteit. Top en ik was nog niet eens op de helft. Vanaf week 18 was ik al niet aan het werk ivm het spugen en de misselijkheid, daar kwamen nu ook mijn bekkenproblemen bij. Ik heb tot aan mijn verlof in de ziektewet gezeten.
Steunkousen.
Ja deze mooie knapperds kreeg ik er ook bij. Echt verschrikkelijk om aan te krijgen. Hip? Nee niet bepaald. Leven met pijn is geen pretje, je moet dus wat he? Mijn benen waren net blauwe schilderijtjes. Ze hebben me wel meer steun gegeven en de spataderen beperkt. Alleen is het met 30 graden niet echt prettig dus heb ik ze niet elke dag aangehad in de zomer.
Lage bloeddruk en ijzertekort van 5,7
Ook is mijn bloeddruk te laag, gelukkig niet dramatisch maar wel wat aan de lage kant. Dit is gelukkig beter dan te hoog. Zit dat me dan even mee… Mijn HB-gehalte is ook te laag. Hierdoor ben ik moe, duizelig en heb ik soms last van vlekjes voor de ogen.
40 weken zwanger zijn is voor mijn lijf niet weggelegt tijdens deze zwangerschap.
Deze zwangerschap, die nu bijna 40 weken duurt is niet tof. Tuurlijk ik ben erg blij dat ik nog een kindje mag dragen en krijgen. Ik had er alleen zo graag meer van willen genieten. Bijna 40 weken zwanger zijn is om deze manier erg zwaar. Mijn verloskundige dacht ook wel dat het met 38 weken klaar zou zijn. Helaas zit ik hier nu nog steeds met mijn dikke buik….
Ik slaap al weken slecht. Hooguit 3 a 4 uur per nacht. Veel voorweeën, maar daar blijft het bij. 2x gestript wat niets heeft uitgehaald helaas. Ik heb me er maar bij neergelegd dat het nog wel even, rond de 2 weken kan gaan duren. Ik hoop het eerlijk gezegd niet. Maar ja veel kan ik er niet aan doen he?!
Ik zie uit naar de pijn van de bevalling.
Bevallen doet pijn, ja ik kan er niets anders van maken. En toch zie ik zo ontzettend uit naar die pijn. Dat betekent namelijk dat de weeën echt doorzetten en dat ons lieve babytje dan toch eindelijk geboren gaat worden. Het dus niet lang meer duurt voor ze er is, en ik hopelijk snel herstel van deze zwangerschap zodat ik heerlijk kan genieten van ons gezinnetje. Want ja, ik deed altijd zo veel mogelijk met Merel en Bram maar door alle klachten ben ik ontzettend beperkt geraakt. Ik kan niet wachten om weer heerlijk met ze naar school te wandelen, achter ze aan te rennen en ze op te kunnen tillen en er lekker op uit te gaan. De kraamvisite te mogen zien en ons kleine meisje te mogen voorstellen.
Voor nu wacht ik nog maar even af. En jullie zullen het wel lezen als het dan eindelijk zo ver is!
Liefs Maddy
Wat spannend zeg. Ik zit nu zelf op 27 weken. Het is nog even maar ik kan niet wachten tot ze er is.
Op zich superfijn dat je je gewoonweg kunt verheugen op de pijn van de bevalling. Ik kan me er best wat bij voorstellen. Hopelijk begint het snel.
Oei, hopelijk kun je de baby snel in je armen sluiten en deze zwangerschap afsluiten.
spannend allemaal zeg! hopelijk is het moment snel daar en mag je de kleine snel in je armen nemen
O wat spannend! Die laatste weken lijken gek genoeg echt het langst te duren van die hele zwangerschap… Nog even gelukkig. Een fijne, mooie bevalling gewenst.
Je zou voor minder ongeduldig worden he, 39 weken is lang genoeg! Laat hem/haar nu maar komen! Veel succes met de bevalling, hopelijk gaat alles vlot!
Wat jammer dat het na 12 weken zo moeizaam is gegaan. Hopelijk mag je snel je baby in je armen houden! Succes met de laatste loodjes!
Wat een zware zwangerschap zo! Ik herken het gevoel van liefst vroeg bevallen heel erg uit mijn tweede zwangerschap. Voordeel in dat opzicht was dat ik vanwege zwangerschapsdiabetes sowieso vroeg werd ingeleid (38.4 bevallen).
Sterkte nog even!
Wat een drama zeg, zwanger zijn lijkt me so wie so al vreselijk, maar op deze manier nog stukken erger. Heel veel sterkte nog en hopelijk mag je je kleine snel in je armen sluiten.
Spannend. Hier beide keren na week 40 bevallen dus ik weet hoe het voelt om af te tellen. Succes!!
Ik weet nog dat ik na de uitgerekende datum echt het gevoel had dat de baby ‘laat’ was.